Wedstrijdvechters Pro Elite Kickboksen missen interactie; ‘een bokszak slaat niet terug’
· leestijd 2 minuten Sport(door Mark de Rooij)
KICKBOKSEN
De acht profvechters van Pro Elite Kickboksen snakken naar versoepelingen van de coronamaatregelen zodat ze weer wedstrijdgericht kunnen trainen. “Om onszelf niet blij te maken met een dooie mus, gaan we ervan uit dat het pas in het nieuwe jaar wordt”, zegt kickbokser Nawid Tahoeni, eigenaar en oprichter van de Zwolse kickboksschool.
Tahoeni, wereldkampioen kickboksen in 2019, is natuurlijk blij dat zijn sportschool niet helemaal dicht hoeft, zoals tijdens de eerste lockdown. De jeugd mag gewoon doorgaan en volwassen mogen op 1,5 meter trainen in groepjes van vier. Nu is dat laatste acceptabel voor recreanten die gewoon lekker bezig willen blijven, maar niet voor de professionele vechters die toch echt moeten kunnen sparren om op niveau te blijven. Soufyan Assa, broertje van oud-PEC Zwolle-speler Yassine, is er zo één.
“Als profvechter heb je wedstrijdritme nodig. Als je niet meer vecht, mis je die feeling in de ring en dat heb je wel nodig als vechter. In ieder geval op het niveau waarop wij vechten. Je hebt de scherpte nodig, het inzicht”, zegt de 26-jarige Assa. “Het is een contactsport, maar we mogen dus niet sparren. En dat is toch wel één van de belangrijkste trainingsonderdelen voor een vechter. Je kunt wel heel mooi op een bokszak blijven slaan, maar de mentale hardheid en het incasseringsvermogen train je dan niet”, vult Tahoeni aan.
Beiden zouden op 21 november in actie komen op een kickboksgala van organisator Enfusion. Tahoeni miste daarnaast nog twee gevechten, Assa drie. “Dat was natuurlijk een dikke teleurstelling. Wij trainen echt ergens naar toe. Als wedstrijdvechter leef je van wedstrijd naar wedstrijd”, zegt Tahoeni, die daarmee namens de acht profvechters spreekt. Allemaal jongens die vol voor hun sport gaan, maar daarnaast ook nog werken of studeren.
Proberen fit te blijven
Op dit moment zit er voor hen weinig anders op dan proberen fit te blijven in de hoop dat er gauw meer mogelijk is. Tahoeni verwacht echter geen versoepelingen voor het einde van dit kalenderjaar.
“De grote promotors gaan ervan uit dat ze in maart en april weer wat kunnen en mogen organiseren. Dat zit al wel aardig vol. In het najaar ook. Voor wedstrijdvechters is het van belang dat contact weer wordt toegestaan in de sportschool. Ook als je niet precies weet wanneer die wedstrijd is. Al is het over een half jaar of driekwart jaar, dan train je ergens naar toe. Zoals het nu gaat, is het niks”, vindt Tahoeni.
“Ik kan me wel voorbereiden op de bokszak, maar die slaat niet terug. Daar heb ik niks aan, behalve fit blijven”, zegt Assa, die desalniettemin naar de sportschool blijft komen. “Ik kom hier nog steeds elke avond om m’n hoofd leeg te maken. Als wij klaar zijn, ga ik ook nog even trainen”, zegt Assa tijdens het interview.
Wereldkampioen
De 26-jarige Zwollenaar weet waar hij het voor doet. Hij geeft zichzelf nog een jaar of vier om, net als Tahoeni, een keer wereldkampioen te worden. Tahoeni is niet alleen eigenaar van de vechtsportschool, maar ook trainer van en een voorbeeld voor Assa. “Ja dat is hij zeker”, zegt Assa, die niets liever wil dan zijn kampioensgordel naast die van Tahoeni hangen.
“Voordat ik mijn carrière afsluit wil ik zeker een title shot doen. Ik ben nu 26. Ik wil nog max vier jaren doorgaan. Dan is het mooi geweest. Ik ga niet zoals Peter Aerts door tot m’n 43ste. Nee man. Dat moet je ook niet willen.”
Tahoeni denkt dat Assa in zijn voetsporen kan treden. “Hij is ook profvechter en kan ervoor in aanmerking komen. Technisch en qua doorzettingsvermogen is hij heel sterk. Daar staat-ie bekend om in wedstrijden en van daar ook zijn bijnaam The Soldier. Twee jaren geleden is die hem gegeven door een commentator tijdens een partij.”
Dooie mus
Voordat de mannen zich weer kunnen richten op het vervullen van de ambities, moeten contactsporten dus eerst weer groen licht krijgen van het kabinet. Enerzijds kijken ze reikhalzend uit naar de persconferentie van 8 december, anderzijds durven ze nauwelijks te hopen. Tahoeni: “Om onszelf niet blij te maken met een dooie mus, gaan we ervan uit dat er pas in het nieuwe jaar versoepelingen komen.”
