Overheersend Dieze West geeft een halve kans weg en verliest
· leestijd 1 minuut Sport(door Mark van der Vegt)
ZWOLLE - De wedstrijd tegen Juliana '31 is net afgelopen en het vrouwelijke geslachtsorgaan wordt veelvuldig als bijvoeglijk naamwoord gebruikt. Om de wedstrijd te duiden, de scheidsrechter, de grensrechter, de eigen gemiste kansen en, vooral, de einduitslag (0-1).
Staand buiten de kleedkamer scrollen enkele Dieze-spelers door hun telefoon. Ze kijken niet op naar de thuissupporters die in optocht langs hen heen licht gedesillusioneerd richting uitgang gaan.
Vanuit de kleedkamer van de gasten waait harde muziek het halletje binnen. Spelers van Juliana lopen met een grote glimlach heen en weer. Tom IJzerman kan zich er nog net toe brengen het uitgestoken handje van zo'n tegenstander te schudden. ?Ach jongen, ik ben er zó ziek van?, zegt de aanvoerder van Dieze West. ?De manier waarop?On-ge-loof-lijk. Dit is geen ploeg waar wij van mogen verliezen. We waren zo veel beter! Ik kan me bijna niet voorstellen dat zij nu vier gespeeld en twaalf punten hebben, terwijl wij op drie punten staan. Jij wel??
Voetbal is hard, en soms oneerlijk. Zo ook vandaag. De thuisploeg heeft opponent Juliana'31 een wedstrijd lang in de tang. Vooral in het eerste bedrijf lijkt het wachten op een voorsprong. Maar de talrijke kansen om de ban te breken worden door de weifelende spitsen maar niet omgezet in doelpunten en in plaats van een voorsprong, levert het groeiend chagrijn op. Mede aangewakkerd door de warrige leiding van het arbitrale trio. Vanuit beide dug-outs stormen meermaals trainers en reservespelers richting zijlijn om commentaar te geven. Het maakt het geheel voetballend gezien niet beter.
Het overwicht van Dieze West blijft intact, maar de thuisploeg krijgt na ruim een uur spelen te maken met een gevreesd voetbalcliché: wie zelf de kansen niet afmaakt, krijgt er ?eentje om de oren'. En Juliana heeft daar niet eens een echte kans voor nodig. De bezoekers profiteren van een slechte breedtepass en scoren vanuit het niets 0-1. ?Nog niet eens een halve kans?, fulmineert IJzerman. ?We trainen er op en zeggen het altijd: niet van die risicovolle breedteballetjes?, zegt Michel van Oostrum. ?En wat doen we? Een waardeloos balletje weggeven en hij hangt.?
Met de moed der wanhoop trekt Dieze West ten aanval. Zonder resultaat. Het dichtst bij een gelijkmaker komt de ploeg in de slotseconde als iedereen een handsbal -in de zestien- van een Juliana-speler ziet. Behalve de scheidsrechter. ?Natuurlijk moeten we zelf gewoon een kans afmaken, dat snap ik ook wel?, zegt een geïrriteerde Van Oostrum. ?Maar die arbitrage..pfff. Ik heb echt het idee dat men ons een beetje ?zoekt'. Dat ze bevoordeeld zijn en op de verkeerde dingen letten. Ze kijken vooral goed of ik wel binnen mijn vakje blijf, maar missen een doodschop op Ginaro van Deventer, terwijl ze er bovenop staan! Daar kan ik echt niet bij.?
