Pedro Sluiter

Radicale Jezus doet stof opwaaien in nieuw boek van Henk Stoorvogel

· leestijd 2 minuten Partnerbijdrages

ZWOLLE - ?Moge je bedekt worden met het stof van de rabbi'. Deze wijsheid uit de Joodse Misjna klinkt dan weinig verheven, het was voor de mensen in Jezus' tijd het hoogst haalbare. Wie het opwaaiende stof van de rabbi op zijn lichaam had, had zijn leermeester op de voet gevolgd.

In navolging daarvan leent de Zwolse voorganger en auteur Henk Stoorvogel de uitspraak maar wat graag voor de inleiding van zijn nieuwe boek ?Jezus leven ? Volgen in het ritme van de rabbi'. Een boek, dat om in de sfeer van metaforen te blijven, mogelijk stof doet opwaaien. Met volgens Stoorvogel volop oog voor de ?radicale kant van Jezus, zijn charisma, grote vermogen tot communiceren en Joodse wortels'.

De auteur wat betreft dat laatste: ?In de eerste drie hoofdstukken schets ik de historische context van het toenmalige Israël. Je moet eerst iets begrijpen van het enorme politieke en maatschappelijke krachtenveld. Met de Romeinse bezetter, de religieuze elite en de torenhoge Messiasverwachting van het Joodse volk dat vurig hoopt dat de gevestigde orde omver wordt geworpen.? Het is in die hoofdstukken even doorbijten, bekent Stoorvogel. Maar daarna volgt er een verhaal waarvan het drama van elke pagina afspat.

Om een ?spanningsboog te creëren koos Stoorvogel voor een chronologische volgorde. ?Het begint met wat ik de goddelijke lente noem. De periode waarin Jezus wonderen en genezingen verricht. Het eindigt met de tocht naar Jeruzalem waar Jezus wordt gekruisigd. Begrijp je eenmaal hoe belangrijk het was om een rabbi in alles minutieus te volgen, dan voel je de beklemmende spanning als je leest dat de discipelen in de laatste dagen afstand gaan houden. De  eenzaamheid van Jezus dringt tot je door.? Stoorvogels vrouw, die als een van de eersten het manuscript van het boek las, noemt het een pageturner.

De schrijver is blij met dat compliment. Dichtbij Jezus komen, hem als het ware bijna kunnen aanraken, was het doel. Voor de ongelovige lezer zal vooral de historische context van het boek interessant zijn, voor de gelovige zit er nog een dimensie in vermoedt hij. Een boodschap zo je wilt en dan met name wat betreft het radicale. Voor Stoorvogel, die zegt nog weer meer geleerd te hebben over Jezus, werd eens temeer duidelijk dat je Jezus niet een beetje kunt volgen. ?Een cursus volgen over Jezus noem ik nieuwsgierigheid. Geen toewijding. En al helemaal niet de overgave waar Jezus om vraagt. Net zo willen zijn als hij, elke dag, elke minuut, dat is wat hij verlangt. Dat houdt niet op als je de kerk uitstapt.?

Over Jezus als redenaar zegt Stoorvogel onder andere: ?Jezus was een rabbi met schmiga, wat inhoudt  dat hij tot het selecte gezelschap meesters behoorde dat een eigen interpretatie mochten toevoegen aan de Thora. Hij laat er geen misverstand over bestaan dat hij de zoon van God is.? Bijzonder volgens de Zwolse voorganger is dat Jezus in de ?ik-ben-vorm' praat. ?Ik ben het licht van de wereld', bijvoorbeeld. Joodse profeten en andere rabbi's vermeden dat. De woorden ?ik ben die ik ben' (JWHW , red.) werden namelijk uitgesproken door God toen hij zich aan Mozes openbaarde in de brandende braamstruik. De woorden ?ik ben' appelleerden dus aan het god-zijn.

Stoorvogel: ?Ook de gelijkenissen die Jezus vertelt en zijn stijl, getuigen van een meester-communicator. De mensen verdrongen zich om naar hem te luisteren lezen we in de Bijbel. Natuurlijk zullen de wonderen velen nieuwsgierig hebben gemaakt, maar hij was niet de enige rabbi aan wie dergelijke gaven zijn toegedicht?, stipt Stoorvogel nog een aspect aan dat lang niet bij iedereen bekend zal zijn. Echt uniek is Jezus, zo benadrukt Stoorvogel, ?in zijn zelfgekozen lijden en sterven'. ?Telkens neemt hij de regie. Dat is de rode draad in het boek.?