Buitenspeler Jody Lukoki schittert op een ?avondje PEC' tegen NAC (4-1)
· leestijd 1 minuut Sport(door Mark van der Vegt)
ZWOLLE - In de gloed van de cameralichten stralen de PEC-spelers en hun trainer. Iedereen van het journaille wil Jody spreken. En natuurlijk willen de media ook allemaal een quote van Bart hebben. En van Ron. En van Jesper. Vergeet vooral Ben niet.
Het is van een opwindende eentonigheid, de voetbalfeestjes die PEC Zwolle in het eigen IJsseldelta Stadion organiseert. Negen wedstrijden gespeeld, zeven keer winst, eenmaal een remise en dus één wedstrijdje verloren.
Ook tegen NAC Breda swingt het stadion en het spel van PEC bij tijd en wijle de pan uit. Dat mag eigenlijk geen verrassing heten als de nummer vier van de eredivisie (PEC) het opneemt tegen de nummer zeventien. NAC start tegen Zwolle ook nog eens met drie spelers die net anderhalve dag op de loonlijst staan. Het verschil wordt vooral duidelijk na de pauze, als PEC in een tijdsbestek van acht minuten de stand van 1-1 op 4-1 brengt. Geen wonder dat de catacomben na afloop een plek vol glimlachende Zwollenaren is.
Op het ritme van talloze schouderklopjes, dansen trainer Ron Jans en zijn spelers langs iedereen met een kladblok of een camera. En iedereen krijgt zo ongeveer dezelfde quote en iedere PEC-speler is blij en roemt de teamprestatie. Het is ook de plek waar je Jans hoort fluisteren dat PEC ?misschien wel twee klassen beter was dan NAC'. En zegt Bart van Hintum dat het ?leuk' is om tot man van de wedstrijd te zijn gekroond. Geheel terecht? ?Ja nou, dat zeg jij.? De linksback is geen man van grote woorden; of hij nou een puike wedstrijd met een doelpunt en een assist heeft gespeeld of niet.
Jans had de eretitel overigens best aan Jody Lukoki willen geven. En daar zullen ook weinig mensen problemen mee hebben gehad want Lukoki ontbond ? zeker na de pauze ? zijn duivels en stuurde opponent Amieux keer op keer het bos in. ?Het ging wel lekker, ja?, zegt de kleine grote man van de avond. Het ging zelfs zo lekker dat Ron Jans de buitenspeler beloonde met een publiekswissel in de negentigste minuut. Een geste die door de toeschouwers met een staande ovatie werd toegejuicht.
Eenmaal buiten het veld, neemt Jans Lukoki in een innige omhelzing. ?Kippenvel?dat voelde heel lekker?, aldus Lukoki ? refererend aan de wissel, niet zozeer aan de omhelzing. ?Daar doe je het voor. Kijk, je voelt als speler ook wel dat je een behoorlijk goede wedstrijd hebt gespeeld. Mijn tegenstander kreeg geel, ik ben hem blijven opzoeken, hij werd gewisseld, ik heb gescoord en als je dan het bordje met je rugnummer omhoog ziet gaan, dan is dat een heerlijk moment.? En toch is Lukoki niet helemaal tevreden: ?Mijn voorzetten?. Ik denk dat de helft is aangekomen. Dat moet gewoon beter.?
