Vijftigste Vogelmarkt voelt nog altijd een beetje als de eerste keer voor jubilaris

ZWOLLE - Het avontuur als secretaris van de marktcommissie van de Vogelmarkt Zwolle begon vijfentwintig jaar geleden voor Peter Polman. Van sleet is echter geen sprake. Zijn enthousiasme is onverminderd groot, alsof het de eerste keer Dat bleek vrijdag tijdens een gesprek met de vogelfanaat, een dag voordat de vijftigste editie -het evenement wordt twee keer per jaar gehouden- waarbij ook voorzitter Bert Stiphout van de Volièrevriend aanschoof. De marktcommissie valt onder de paraplu van deze vereniging, hoewel de commissie in veel zaken zelfstandig is. Een stukje vrijheid die aan Polman als organisator pur sang wel is besteed. Stiphout: "Het is aan mensen als Polman te danken dat de Zwolse Vogelmarkt überhaupt kan worden gehouden. Er komt zoveel bij kijken." De jubilaris zelf vult aan: "Dat begint al maanden van te voren met het regelen van een stuk pr en het toezien op de inschrijvingen. Op de dag zelf werken we met ruim 75 man, die overigens niet allemaal gelijktijdig aan het werk zijn. Om het uur kunnen de vrijwilligers uitrusten en zelf even een kijkje nemen." Of netwerken, want dat gebeurt heel veel, weet Stiphout. "Tijdens deze markt worden vogels verkocht die veelal net buiten de top vallen van wedstrijdvogels. Ze missen net even een slagpen of hebben niet helemaal de gewenste kleur om maar een paar voorbeelden te noemen. Toch komen er genoeg gelukszoekers die op een buitenkansje hopen met een vogel waar zij wel wat aan hebben voor het kweken, al is het alleen maar voor bloedverversing. Liefhebbers van over de wereld komen naar Zwolle. We hebben hier Spanjaarden gehad, Italianen, maar zelfs Australiërs." Een bijzondere vermelding verdient de Schot Peter Oswald in wiens kielzog nog eens zo'n honderd Schotten meekomen. En zoveel mensen, zoveel smaken als het om vogels gaat. Polman is een echte parkietenman, waar Stiphout voor de zogenoemde 'tropen' gaat. Overigens was het min of meer bij toeval dat Polman aan de parkieten verslingerd is geraakt. "Het begon jaren geleden toen buren van mij gingen verhuizen. Ze vroegen aan mijn kinderen of ze hun parkiet wilden hebben. Ik zag dat eigenlijk helemaal niet zo zitten, maar na enig aandringen stemde ik toe. Van het een kwam het ander. Voor je weet zit je er in. Mijn vrouw is er eveneens mee besmet geraakt. Het is al zo erg dat, als ik alleen naar een beurs ga elders in het land, mij de vraag wordt gesteld waarom ik in mijn eentje ben." Polman's kleinzoons Marc en Patrick Meesters zijn ook al met het vogelvirus besmet en luisteren geboeid als hun grootvader vertelt. De sfeer zit er als vanouds in, wat niet wegneemt dat de markt professioneler is geworden weet Stiphout. "Ik herinner mij nog de eerste keer. We hadden veel meer bezoekers dan verwacht. Ja leuk zou je zeggen. Maar volgens mij is de helft zonder te betalen naar binnen gegaan", blikt Stiphout lachend terug. Veel aandacht voor de vogels. Foto: PhotoPress Images/Pedro Sluiter