Afbeelding

Meester Berry Merkx neemt na 42 jaar onderwijs met dubbel gevoel afscheid

· leestijd 2 minuten Partnerbijdrages

(door Erik-Jan Berends)ZWOLLE – Jenaplanschool de Phoenix heeft donderdag feestelijk afscheid genomen van adjunct-directeur en meester Berry Merkx. Van zijn 42 jaar in het onderwijs, was hij 36 jaar directeur op de basisschool en haar voorlopers in Zwolle.Merkx begon zijn carrière als leerkracht op Jenaplanschool ter Linde in Tilburg. “Ik had altijd al de ambitie zelf een school te leiden”, vertelt hij. Na diverse sollicitaties werd hij in Zwolle benoemd tot schoolhoofd op de Deken de Witschool aan de Troelstralaan. “Mijn echtgenote komt uit Twente. Heen en weer reizen naar familie was toen nog een hele onderneming. Daarom zocht ik ‘ergens tussen Tilburg en Nijverdal’ een nieuwe baan.” De overgang als zuiderling naar Zwolle was volgens Merkx in het begin best wel groot. “Ik heb echter de instelling dat overal gewoon brood wordt gebakken. Bij een dergelijke overgang is vooral je eigen houding van invloed om weer je plek te vinden. Je moet mensen respecteren zoals ze zijn, daar kom je het verst mee. Ik heb me in ieder geval nooit een vreemde eend in de bijt gevoeld.” Een belangrijk moment vindt Merkx het moment dat de mensen in de toenmalige buurtschap Ittersum hem in het dialect gaan aanspreken. “Zodra mensen dat gaan doen, denk ik dat je het niet slecht hebt gedaan.”Een zwarte bladzijde uit die tijd was voor hem toen de school in oktober 1984 tot de grond toe afbrandde. “Dat wens ik niemand toe”, aldus Merkx met een serieuze blik in zijn ogen. “Bij de melding kreeg ik al te horen dat ik niet hoefde te komen; de school was totaal verloren. Naar later bleek door een verwarde 16-jarige jongen. Ik heb hem later nog gesproken. Het gaat goed met hem en voor hem is het ook een zwarte bladzijde. Het is opvallend hoeveel deuren er na zo’n brand ineens open gaan. De dinsdag van de brand kregen we al te horen dat we in wijkgebouw SIO terecht konden. Aan het einde van die week konden we de lessen al hervatten.” Het door de brandweer doorgezaagde slot van het pand, staat nog op het bureau van de scheidend schooldirecteur.De school wordt in hoog tempo herbouwd en verhuist later naar de Provincieroute en vindt in 2006 haar huidige stek aan de Zalmkolk. “Ik voel me ook een beetje bouwpastoor”, zegt Merkx lachend. “In de tijd dat ik hier heb gewerkt, heb ik drie scholen helpen bouwen. Die dynamiek is ook één van de redenen dat ik hier altijd ben gebleven. Iedere keer deed zich wel wat nieuws voor en dan ben je zo weer tien jaar verder.” Hoewel hij ook wel een dip heeft gehad, ging Merkx nog altijd fluitend naar zijn werk. “Het heeft me veel moeite gekost om het lesgeven los te laten. Dat ging op een gegeven moment niet meer samen met het schoolleiderschap. Lesgeven doe ik nog steeds graag. Vooral het contact met de kinderen zal ik vreselijk gaan missen. Het is prachtig om ze te zien ontwikkelen.”Hoewel Merkx, die in augustus 63 jaar wordt, al eerder kon stoppen met werken heeft hij er toch voor gekozen om het schooljaar af te maken. Het afscheid voelt voor hem dubbel. “Ik heb het bewust gepland, maar de school zit toch in je hart. Ik heb de school zelf opgebouwd en haar huidige naam gegeven. Dat stoot je dan toch af. Met een school als werk heb je volgens mij ook niet echt een zakelijke verhouding, maar meer op het persoonlijke vlak. Dat maakt het afscheid lastiger.” Bang om zich straks te gaan vervelen, is Merkx niet. “Ik wil niet tot de mensen behoren die het zo druk hebben dat ze zeggen ‘ik snap niet dat ik ooit gewerkt heb’. Daarentegen kan ik wel moeilijk ‘nee’ zeggen. Maar ik wil wel graag vrijwilligerswerk met jeugd en jongeren in combinatie met natuur gaan doen. Daarvoor heb ik al een lijntje lopen. Verder heb ik vier kleinzoons die me waarschijnlijk wat vaker gaan zien.”De school neemt afscheid van Berry Merkx: “Vooral het contact met de kinderen zal ik vreselijk gaan missen.” Foto: Boertienfoto