Afbeelding

Strippenkaart voor wie moe is vanduizelingwekkende trip in ego-achtbaan

· leestijd 1 minuut Partnerbijdrages

(door Christiaan Schutte)ZWOLLE - Je laten leiden door je ego heeft wel iets van een dollemansrit in een achtbaan. Telkens maak je hetzelfde rondje, maar in het geval van het ego zonder dat je het door hebt en met oordelen en sociaal overleven als tussenstations. In zijn boek Ego Strippen rijkt de Zwolse auteur Rick van Asperen zijn lezers een strippenkaart aan om uit te stappen. Niet om vrij te raken van je ego -’’dat lukt niet en bovendien is met het ego niets mis, we danken er tal van uitvindingen aan zoals de centrale verwarming’’- maar om er naar te luisteren en de keuzes te maken waar we echt gelukkig van worden. “Waar wij voortdurend mee bezig zijn is het vermijden van pijn en najagen van geluk en plezier. Maar omdat we ten onrechte uitgaan van het idee van schaarste en dat dit dus niet voor iedereen is weggelegd benoemen we dat nooit zo. Dat begint al op heel jonge leeftijd. Als je als kind een koekje wilt, maar niet lang genoeg bent om bij de trommel te kunnen vraag je dat aan mama. Maar dan moet je wel eerst lief zijn en je kamer opruimen. Niet dat jij nu zo graag opruimt, maar omdat mama anders geen koekje voor je pakt.” Een patroon dat volgens Van Asperen bij velen van ons in de rest van het leven niet meer verandert. Alleen gaat het dan veelal om andere relaties, die met je partner of je baas. Zijn boek, dat uitkwam in februari, is echter geen pleidooi om hen ongezouten de waarheid te vertellen. Sterker nog, in Ego Strippen lees je dat hoe jij een vervelende situatie ervaart en of je wel of niet gaat hechten aan een negatieve perceptie nooit aan een ander ligt. In plaats daarvan gelooft Van Asperen er in dat ieder in harmonie met zijn omgeving zich kan ontdoen van overbodige ballast. Luisteren naar wat het ego je echt heeft te vertellen helpt daarbij, net als het benoemen van onderliggende behoeften en dat is een taal die we niet hebben leren spreken. “Iemand die zegt ‘ik wil een nieuwe auto’ zegt eigenlijk: ‘ik wil mobiel zijn’. Een werknemer die aanschopt tegen de filosofie van een bedrijf kan zonder dat kenbaar te maken vrijheid nodig hebben of ruimte voor creativiteit. En als jij thuiskomt en je partner vraagt waarom het nog steeds een rommeltje is kan die bot zeggen geen zin te hebben in opruimen, terwijl even willen uitrusten de echte reden is.” Volgens Van Asperen is het zaak je behoeften goed te benoemen en de verantwoordelijkheid voor het nastreven ervan niet uit te besteden aan een ander. Voor het complete artikel zie www.de swollenaer.nl. Rick van Asperen tijdens de presentatie van zijn boek bij Waanders / Foto: Jan Boertien