Nieuw boek van Gerrit van Vilsteren over ‘andere kant’ van buurtschap Frankhuis
· leestijd 1 minuut Partnerbijdrages(door Mark van der Vegt)FRANKHUIS - Een lijvig boekwerkje (224 pagina’s) is het geworden: ‘Frankhuis, niet verdwenen niet vergeten!’, waarin auteur Gerrit van Vilsteren (71) de geschiedenis van Frankhuis documenteert. De auteur is geboren en getogen in Frankhuis.Hij schreef eerder over de buurtschap. “Maar dat ging over het Frankhuis aan de stadskant. Dit gaat over ‘de andere kant’.” Neem met de auteur de loopbrug over het Zwolle IJsselkanaal en Van Vilsteren begint te praten en te wijzen. Frankhuis verbergt weinig geheimen voor hem. Dat is het gevolg van jarenlang studeren, uitpluizen en beschrijven. “Voor dit boek heb ik anderhalf jaar research gedaan. Ik werd vaste klant bij het Historisch Centrum Overijssel.” Na het verschijnen van zijn vorige boek, kreeg Van Vilsteren veel positieve reacties. “Maar ook de vraag of ik nu ook het ‘echte Frankhuis’ wilde beschrijven. ‘Waar wij woonden’, kreeg ik dan te horen. Dat motiveerde mij enorm.” Zijn tweede Frankhuisboek verhaalt over de periode 1830-1970. “Dus over ontstaan en ondergang van een bedrijvig buurtschapje”, zegt Van Vilsteren. “Met winkels en een café. De uitbreiding van de stad en de aanleg van het kanaal hebben het echter langzaam maar zeker stilgelegd. Passerend verkeer was er niet meer, winkels gingen dicht omdat er geen klandizie was.” Jammer? “Ja, vind ik wel. En de gemeente heeft het lang links laten liggen. Frankhuis werd echt een achtergebleven gebiedje waar Zwolle niet naar omkeek.” Wrang genoeg moest Zwolle eerst uitbreiden, voordat het ambtelijk apparaat de buurtschap weer in de smiezen kreeg: “Frankhuis heeft men zeker 20 tot 30 jaar genegeerd en pas toen men de Vinexwijk (Stadshagen, red.) op de planning zette, ontdekte men ook Frankhuis weer…” Als sprekend voorbeeld van dat negeren, verwijst hij naar het huis De Bild. “Dat staat er nu weer prachtig bij, maar dat is meer ondanks dan dankzij de gemeente. Een monumentaal pand, jaren verwaarloosd en gebruikt voor vage bezigheden, moest door een Zwollenaar helemaal opgeknapt worden. Door mijnheer Smit, die dat met passie en uit liefde deed. Zonder hem was het nu verdwenen, want Zwolle keek er niet naar om. Vind ik toch raar.” Het is echter allemaal water onder de brug, weet Van Vilsteren, die het hedendaagse Frankhuis een ‘schilderachtig plekje’ noemt. “Dichtbij de stad en haar voorzieningen maar toch rustiek. Grappig genoeg lijkt het nu juist een voordeel dat het ietwat afgesloten van de stad ligt.” Van Vilsteren presenteert zijn boekje aanstaande donderdagavond om 19.00 uur bij boekhandel Polare op de Melkmarkt. Waar het ook exclusief verkrijgbaar is. Van Vilsteren kijkt er naar uit: “Ik hoop dat de mensen het leuk vinden. Ik denk het ook wel een beetje, gezien de reacties op het vorige werkje.”Gerrit van Vilsteren: “Frankhuis werd een achtergebleven gebiedje waar Zwolle niet naar omkeek.” Foto: Pedro Sluiter
