Sociale wijkteams moeten hulpverlening beter, effectiever en goedkoper maken
· leestijd 1 minuut PartnerbijdragesZWOLLE – Inwoners van Zwolle moeten straks dichtbij bij hun deur kunnen aankloppen voor ‘levensvraagstukken’. Dat is het uitgangspunt van de sociale wijkteams die in de gemeente Zwolle per stadsdeel worden gevormd.Vanaf 2015 kunnen inwoners er terecht voor individuele begeleiding, huishoudelijke hulp en algemeen maatschappelijk werk. De jaren daarna worden de teams verder uitgebouwd met hulp en ondersteuning voor arbeid, inkomen en lichte opvoedingsondersteuning. Waar huishoudens nu vaak meerdere hulpverleners over de vloer krijgen, is het uitgangspunt bij de sociale wijkteams één plan en één ondersteuner. “We willen naar zorg en ondersteuning dichtbij. Dus niet meer allemaal aparte loketten”, benadrukt wethouder Nelleke Vedelaar. Er zijn momenteel zo’n zeventig zorgorganisaties in Zwolle actief. “MEE IJsseloevers helpt mensen met het zoeken in deze organisaties. Iedereen wil echter dat deze situatie simpeler en effectiever wordt georganiseerd. Maatwerk dus”, aldus Vedelaar. De nieuwe situatie kan volgens Vedelaar en collega-wethouder Erik Dannenberg de kwaliteit van de zorg alleen maar verbeteren. “We gaan voortaan uit van de vraag en kijken ook of er hulp in het eigen netwerk van de zorgvrager is te vinden. Zo maak je maatwerk. En dat kan zo ook veel goedkoper. Als gemeente zijn we met de zorgverleners in gesprek en vragen we ze hun plannen al volgens de methodiek van de sociale wijkteams vorm te geven. De ervaring in onder meer de wijk Kamperpoort en de Palestrinalaan leert ons dat werken in dergelijke teams de kwaliteit en effectiviteit vergroot. We kijken of we voor de individuele begeleiding een nieuwe of een netwerkorganisatie moeten opzetten. Feit is dat we flink kunnen besparen op overheadkosten die al die afzonderlijke organisaties maken.”Verzekeraars zijn volgens de wethouders met dezelfde ontwikkeling bezig. “De wijkzuster komt terug en het wordt weer belangrijk dat hulpverleners hun klanten in de wijk kennen. En niet dat mensen bij een nieuw probleem ook weer een nieuwe instantie over de vloer krijgen. Dat zal niet altijd lukken, bijvoorbeeld bij zeer specialistische problematiek. Deze reorganisatie gaat niet via de organisaties, maar vanuit de cliënten. Zij zijn er blij mee en de hulpverleners vinden het geweldig.” In een raadsdebat in de zomer van 2013 is verzocht de overgang niet als een ‘Big Bang’ te organiseren. In 2015 wordt daarom eerst begonnen met maatschappelijk werk, individuele begeleiding en huishoudelijke hulp. De budgetten voor de hulporganisaties zullen met ingang van volgend jaar fors verminderen wat gevolgen kan hebben voor arbeidsplaatsen. Dannenberg: “De zorgsector is daarentegen jarenlang een groeisector geweest. We willen nu in samenwerking nieuwe oplossingen zoeken om samen het leven gemakkelijker te maken. De bottom-line is echter dat we uiteindelijk niemand door het ijs laten zakken.”
