Stef Nijland kroont zich met late treffer tot held tegen Heracles (1-1)
· leestijd 1 minuut Sport
(door Mark van der Vegt)
ZWOLLE - Bijna niets brengt de dunne scheidslijn tussen euforie en verdriet zo goed in beeld als een gelijkmaker diep in blessuretijd. Terwijl de Heraclieden met gebogen hoofd twee verloren punten incasseren, jubelen de PEC-spelers tijdens een ereronde.
Ach, het moderne voetbal: kunstgras, MAC3Park-stadion, wissel- en extra speeltijdsponsoren. In de kern blijft alles gewoon hetzelfde als PEC Zwolle in de slotfase wanhopig op zoek is naar de gelijkmaker. Heracles heeft een voorsprong genomen in het eerste bedrijf en heeft in de tweede helft enkele grote kansen gehad om die voorsprong te verdubbelen. PEC Zwolle zet daar enkele kansen tegenover – Lars Veldwijk schiet enkele malen uit de draai op doelman Bram Castro, Ryan Thomas ziet een inzet net voorbij de tweede paal naast gaan.
Gaandeweg hebben de bezoekers uit Almelo een extra wapen ingezet om de zege binnen te slepen: tijdrekken. Wellicht valt het meer op omdat het thuispubliek elke twijfeling bij de tegenstander begeleidt met een striemend fluitconcert, maar het heeft er objectief gezien alle schijn van dat Heracles als een Pacman seconden aan het opeten is. Mark Jan Fledderus die tegen alles en iedereen reclameert, diverse spelers die omvallen als er een duel in de buurt lijkt te komen, Wout Weghorst die bij z’n wissel gewoon vijftien meter de andere kant op wandelt om scheidsrechter Higler een handje te geven.
Het mag allemaal, want net als in oorlog en liefde is in voetbal (bijna) alles geoorloofd. Op de bank zit Ron Jans nagels te bijten en de trainer doet het enige wat een trainer nog kan doen: wisselen. Jans, die Rick Dekker heeft ingebracht voor Trent Sainsbury en Kingsley Ehizibue de plaats laat innemen van Wouter Marinus, haalt de wanhopig falende Queensy Menig naar de kant en legt met Stef Nijland zijn laatste troefkaart op tafel.
Vol op de aanval en met ruim twaalfduizend supporters in de rug, bestormt PEC de Almelose verdedigingslinie. Zonder resultaat. De klok tikt negentig minuten aan, de stadionspeaker meldt dat er minimaal vijf extra speelminuten zijn – naast het tijdrekken van Heracles, worden die mogelijk gemaakt door een advocaten- en juristenbureau. Als ook die minuten zo goed als voorbij zijn gekropen, geeft Ouasim Bouy nog maar eens een hoge, diepe bal richting strafschopgebied, waar Ehizibue de hoge bal met zijn borst klaarlegt voor Nijland, die even verwoestend als bevrijdend uithaalt en de bal in de rechterhoek tegen de touwen schiet.
Een lange eruptie volgt, Higler fluit af en drie tellen later lopen de Heracles-spelers met gebogen hoofd de catacomben in. Een gelijkspel als een nederlaag. Het contrast is groter dan groot met de PEC-spelers, die minuten later, na een ereronde, lachend het gelijkspel vieren.
