Afbeelding

Zwolse marathonloper op poolavontuur grijpt in bij brand in Noorse woning

· leestijd 2 minuten Algemeen

ZWOLLE/TROMSØ – Opeens kan het er zomaar zijn. Dansende lichtflitsen die de hemel in vuur en vlam zetten en een bevroren poollandschap laten stollen in magie. Pedro Sluiter had zaterdagavond de halve marathon van Tromsø nog in de benen. Zijn nieuwsgierigheid naar het wonderbaarlijke noorderlicht won het echter van de vermoeidheid. Gelukkig maar. Terwijl de hemel boven hem gesloten bleef, sloegen de vlammen uit het raam van een Noorse woning.

De bewoners van de benedenwoning waren niet thuis. Het daarboven wonende gezin – vader, moeder en twee kinderen – wel. Sluiter stoof naar boven om in een rokend houten huis de vader, moeder en kinderen in zijn beste Engels toe te schreeuwen dat ze moesten maken dat ze weg kwamen. Zijn vriendin Petra van der Veer ving buiten de vrouw op. “Die was helemaal in shock”, laat de Zwollenaar weten. “Ik heb haar later zakjes handverwarmers gegeven die ik had overgehouden van de koude loop. Zij kon die op dat moment beter gebruiken dan ik.” Er raakte niemand gewond maar het had heel anders kunnen aflopen. Sluiter en Van der Veer merkten dat er wat loos was toen ze twee Noren tegen de eigenaar en naar later bleek tevens verhuurder van de benedenwoning, hoorden schreeuwen. “Ik dacht, ‘misschien zitten daar ook nog bewoners’. Toen ik doorkreeg dat de man enkel spullen in veiligheid wilde brengen, heb ik hem gezegd meteen weg te gaan. Wat je wel eens hoort, namelijk dat slachtoffers van een brand niet meer logisch kunnen denken en zichzelf vergeten, klopt dus kennelijk. De twee Noren belden de hulpdiensten die ongelooflijk snel ter plaatse waren.”

“Zo maak je nog eens wat mee”, zegt de nuchtere Zwollenaar, in het dagelijks leven persfotograaf. Dat hij verzeild raakte in het hoge noorden kwam doordat Sluiter een nieuwe uitdaging zocht in de halve marathon van Tromsø. Hij weet hoe het is om 21 kilometer te lopen en wilde graag ondervinden hoe veel moeilijker dat wordt als ijs, kou en een snijdende wind de man met de hamer komen vergezellen boven de poolcirkel. Vooraf verwachtte de hardloper dat met name het mentale aspect hem zwaar zou vallen. “Zodra je het centrum van Tromsø achter je laat en vandaar richting de luchthaven loopt, is het duister om je heen. Daar komt bij dat er relatief weinig lopers meedoen aan deze halve marathon, zodat je mogelijk hele stukken alleen loopt. Van de supporters hoef je het ook niet te verwachten. Die staan pas bij de finish en duiken tussentijds lekker de kroeg in.” Dat citaat tekenden we vooraf op uit de mond van Sluiter, die toen nog geen flauw benul had van wat hem stond te wachten. De werkelijkheid bleek ook in dit opzicht weerbarstig. Wel degelijk klonk er in het donker het aanmoedigende ‘heja, heja, heja’, wat zo veel betekent als hup, hup, hup – ‘super vriendelijke mensen overigens die Noren’ – en juist fysiek bleek de loop met verraderlijke klimmetjes zwaar. Het hield Sluiter niet af van een tweede tijd bij de zestien Nederlandse deelnemers en een 89e plek in het algemeen klassement van de 542 deelnemende halve marathonlopers.