Ulu Spor-Unisson (nacompetitie
Ulu Spor-Unisson (nacompetitie Paul Memelink

Strafschop in blessuretijd veroordeelt Ulu Spor tot een volgend tweeluik

· leestijd 1 minuut Sport

(door Mark van der Vegt)

ZWOLLE - De cijfers op de klok zijn vervangen door twee letters: ‘AF’. De wedstrijd is de extra tijd ingegaan, Ulu Spor leidt met 1-0 (de heenwedstrijd is in 2-1 geëindigd) en een verlenging is aanstaande. Dan zet Mustafa Toprak een sliding in op Unisson-spits Brinkman. Toprak mist en Brinkman loopt het strafschopgebied in, waarna Fikret Akin hem onderuit haalt: strafschop en 1-1. De tweede kans op promotie naar de vierde klasse gaat in rook op, maar er rest de Zwollenaren nóg twee kansen.

Bijna was Thomas Wieringa de held van de reguliere speeltijd geweest. Zijn treffer na een klein uur spelen, leek genoeg voor een verlenging. Wieringa liep al bijna op zijn laatste benen. Hij sleurde en trok nog wel gaten, liep achter diepe ballen aan, maar de verzuring had al toegeslagen bij de aanvallende middenvelder. De dwarrelende bal die van zijn voet kwam, was echter genoeg om doelman Brian Pieper te verrassen: 1-0. Wieringa riep in het laatste half uur tweemaal de verzorger. Even stil liggen. Even de benen strekken en de tenen naar het scheenbeen buigen en daarna strompelde hij weer verder. Wachtend op de verlenging die zou gaan komen. En die ook terecht zou zijn geweest. Tot Akin dus in de 93ste minuut de strafschop veroorzaakte. De boosdoener lag schuldbewust met de handen voor zijn ogen languit op het kunstgras toen de arbiter naar de stip wees. Egbert Roossink voltrok het vonnis. De bal ging daarna nog een keer op de stip, nu de middenstip. Drie seconden later volgde het eindsignaal, waarna enkele Ulu Spor-spelers door hun knieën gingen en uitgeteld op het gras bleven liggen. Zo niet Wieringa, hij stroopte zijn sokken naar beneden, trok de scheenbeschermers af en glimlachte ’s werelds meest wrange glimlach. “Dit is zo jammer, zo zonde en zo onterecht. We hadden echt recht op de verlenging”, aldus Wieringa, die daarin zelf niet meer op het veld had gestaan. “Nee, ik kon niet meer, man. En da’s niet zo gek, want dit was mijn eerste potje sinds de winterstop - ik had het druk met mijn werk, moest verhuizen - dus ik voelde mijn benen wel. Maar ja, de club belde deze week omdat er niet genoeg spelers waren, dus dan moet je wel, hè.” En nu? Donderdag wacht het eerste duel tegen Het Centrum. “Ik moet er nu nog niet aan denken en ik weet ook helemaal niet of ik wel kan, want er staan al enkele afspraken op het programma.”