Olympische successen helpen, maar openwaterzwemmen zit al langer in de lift
· leestijd 1 minuut Sport(door Mark van der Vegt)
ZWOLLE - Iets na half twaalf sleurt Bob de Vries zichzelf het trapje op, uit de Zwolse gracht op het droge. De Apeldoorner heeft ruim 34 minuten gedaan over het rondje Zwolle (2,7 kilometer) en iedere keer als hij zijn hoofd tussen de borstcrawlslagen uit het water tilde, hoort hij zijn zus roepen: “Kom op Bob. Dit gaat goed, Bob.” Op de kade vallen ze in elkanders armen.
Twee keer oranje goud op de Olympische Spelen. Dat is altijd goed voor een kleine sport als openwaterzwemmen. “Zeker”, zegt Martin de Munnik, organisatie Hiawatha City Swim. “Maar de sport zit al langer in de lift. Dat zag ik ook tijdens onze clinics. De animo was al groot. Dat weerspiegelt zich ook in het aantal deelnemers vandaag: meer dan tweehonderd zwemmers. En we trekken ook meer publiek. Kijk maar om je heen. De bruggen staan lekker vol.” Want honderden toeschouwers op de Rodetorenbrug zien de zon in het water schijnen en hoe honderden kopjes dobberen achter een waaiend startlint. De derde Hiawatha City Swim staat op het punt van beginnen en alsof elke centimeter er toe doet, kunnen de wedstrijdzwemmers nauwelijks áchter het lint blijven. Eén van die zwemmers is Bob de Vries, die deze race niet alleen wil winnen maar ook meteen een parcoursrecord wil neerzetten. Volgende week zwemt Bob de Vries namelijk op het NK Open Water en dit is een mooie generale repetitie waarin hij zijn vorm kan tonen. Na het startschot, dat voorafgegaan wordt door een collectieve countdown, schieten de zwemmers weg, met Bob de Vries van voren. Astrid de Vries – zus, coach, trainer, motivator – vertrekt ook en loopt via de kade met broer Bob op. Al snel blijkt dat Bob wel eens de sterkste deelnemer kon zijn. Bob ligt op kop, Bob blijft op kop. “Hij had een goede start”, legt zus Astrid na afloop uit, gevraagd naar de tactiek van broer Bob. “En dan is het een kwestie van flink doorzwemmen en kijken wie er mee kan.” Halverwege is duidelijk dat niemand met Bob mee kan. Aangemoedigd door zijn zus, zwemt Bob de Vries het hele veld uit zijn slipstream, en als Bob de afslag Thorbeckegracht neemt, weet zijn zus dat haar broer én gaat winnen met een ruime voorsprong én een parcoursrecord (36.12) gaat neerzetten: Bob de Vries komt solo aan en klokt 34.34. Het gevecht om plek twee tussen Willem van der Sterren en Michiel Worst wordt in het zicht van de finish geleverd, en eindigt onbeslist (beide 37.30).
