Aan gedachten als 'het komt wel goed' heeft PEC Zwolle niets
· leestijd 2 minuten Sport(door Mark van der Vegt) ZWOLLE - Misschien illustreert de gemiste kans van Queensy Menig de huidige staat-van-zijn van PEC Zwolle het beste. De vleugelspits wordt na een half uur spelen door Mustafa Saymak alleen op doelman Kostas Lamprou afgestuurd. Het publiek veert op, smachtend als het is naar een doelpunt dat de ban breekt. Maar Menig delft het onderspit in zijn duel met Lamprou, en het smachtende publiek reageert met een smalend fluitconcertje.
Het draait niet lekker en dus wisselt en schuift trainer Ron Jans met de poppetjes. Ted van der Pavert keert terug in de basis. Rechtsback Bram van Polen speelt opnieuw linksback. Kingsley Ehizibue zit op de bank, naast linksback Calvin Verdonk. In de spits staat Nicolai Brock-Madsen. Het heeft tegen Willem II nog niet het gewenste effect: Van Polen speelt op linksback beter dan Verdonk en Van de Pavert wordt zelfs uitgeroepen tot man van de wedstrijd. Maar het optreden van Brock-Madsen duurt 45 tergende minuten van onkunde. Dan verlost Jans de Deense huurling met een wissel. In het veld komt Youness Mokhtar en daardoor verschuift flankspeler/aanvallende middenvelder Ryan Thomas een soort van richting spitspositie – langs de lijn loopt spits-van-beroep Anass Achahbar warm. Die laatste maakt een kwartier voor het einde zijn opwachting. Het zijn 15 minuten die onderstrepen waarom Achahbar op de bank zit: zijn bijdrage zal vooral de boeken ingaan dankzij de armoedige poging een strafschop te versieren. Wanhoop en een gebrek aan vertrouwen doen rare dingen met een spits.
Het is even wennen, na drie, vier glorieuze jaren waarin de weg omhoog de enige weg leek te zijn. Maar nu, na de remise tegen Willem II, zou PEC bijna blij moeten zijn omdat het een punt uitloopt op concurrent Go Ahead Eagles. Of er zou opluchting kunnen zijn omdat een reeks van drie verloren wedstrijden eindelijk onderbroken is. ‘’Ik snap wat u zegt”, knikt Mustafa Saymak. “Maar we hadden moeten winnen. Ja, simpel toch. We krijgen kansen maar vergeten te scoren. In onze situatie kunnen we ons dat gewoon niet permitteren en daar zijn we ons ook van bewust.”
De middenvelder vertelt vervolgens op bijna fluisterende toon dat iedereen bij PEC het nieuwe realisme erkent: het is vechten tegen degradatie. “We hebben dinsdag ook een groepsgesprek gehad met de mental coach. Een gesprek waarin de goede dingen zijn besproken, de zaken die minder gaan en de zaken die slecht gaan. Een belangrijk onderdeel daarvan is ook hóe je de situatie mentaal bekijkt. Aan gedachten als ‘het komt wel goed’ en ‘hier horen we niet te staan met onze kwaliteiten’ hebben we niets. Er zal gevochten moeten worden, we zullen geloof moeten houden. Je zag de laatste weken dat we na een achterstand een beetje de koppies lieten hangen terwijl je juist dan moeten beseffen dat er nog niets verloren is.”
Te beginnen met de volgende wedstrijd. Het bekerduel tegen FC Utrecht. “Ja, nou…als je die wint is dat natuurlijk leuk en aardig maar de competitie is nu veel belangrijker. Dus we moeten vooral een goed resultaat halen tegen Heracles en zo toch een beetje positief de winterstop ingaan.”
