Tom IJzerman eind 2015 in de kleedkamer van Dieze West.
Tom IJzerman eind 2015 in de kleedkamer van Dieze West. Pedro Sluiter (archief)

Zelfkritische voetballer stopt: ‘Niet meer de Tom IJzerman die ik altijd was’

· leestijd 2 minuten Sport

(door Mark de Rooij)

ZWOLLE – Tom IJzerman maakte dit jaar na vijf seizoenen Dieze West de overstap naar Nunspeet, maar stopt na de huidige jaargang helemaal met voetbal op prestatief niveau. “Dit is niet meer de Tom IJzerman die ik altijd was.”

De tot verdediger getransformeerde aanvaller, die volgende maand dertig jaar wordt, kondigde afgelopen week aan dat het mooi geweest is. Voor de buitenwereld kwam dit uit het niets. Maar na zijn buikspierkwetsuur, volgens IJzerman de eerste keer dat hij door een blessure lange tijd aan de kant stond, presteert hij niet meer zoals hij zelf zou willen. Ook kostte het hem steeds meer moeite zich op te laden voor trainingen. “Ik ben op vijfjarige leeftijd op voetbal gegaan, heb denk ik meer dan duizenden trainingen gehad en dan komt er een keer een punt....Dat heeft niks met de trainer te maken, dat heeft niks met de club te maken. Ik vind Nunspeet eenuitstekende club en Marcel een uitstekende trainer, maar ik heb er gewoon moeite mee. Ik had het vorig seizoen al eens, dat ik dacht ‘gadverdamme, ik moet trainen’. Als je dat vaker krijgt, moet je het jezelf niet moeilijk maken. Dat is eigenlijk de reden dat ik stop.”

Niveau

IJzerman doorliep een deel van de jeugdopleiding van PEC Zwolle, waar hij uiteindelijk twee seizoenen deel uitmaakte van de hoofdmacht. Daarmee trad hij in de voetsporen van vader Rene, die van 1972 tot en met 1985 voor PEC Zwolle speelde. In het amateurvoetbal vervolgde de, toen nog, spits zijn weg via HHC Hardenberg, Be Quick ’28 en SDC Putten voordat hij de opmerkelijke stap maakte van de hoofdklasse naar de derde klasse. De periode bij Dieze West werd een sprookje dat vier-en-een-half jaar duurde en waarin de club opklom naar de hoofdklasse. Met handhaving in de hoofdklasse breide hij een geweldig einde aan zijn periode op het Hoge Laar, waar hij werd getransformeerd van aanvaller tot verdediger. In Nunspeet werd hij afgelopen zomer herenigd met trainer Marcel Boudesteijn, maar de terugkeer naar het zaterdagvoetbal blijft dus beperkt tot één seizoen.

“Ik heb me altijd op een goed niveau kunnen handhaven en op het moment dat je het gevoel hebt dat het wat minder wordt, dan.... Ik ben altijd zelfkritisch. Ik vind het mooi geweest. Ik heb ook veel zin om mijn nieuwe doel te volgen, het trainerschap. Ik heb een aantal gesprekken om als assistent-trainer of jeugdtrainer ergens aan de slag te gaan.” IJzerman houdt nog even achter de hand om welke clubs dit gaat.

Moeilijke jongens

IJzerman heeft zich bij Dieze West ontwikkeld tot een speler die veel coacht en aanstuurt en het komt dan ook niet als een verrassing dat het trainersvak hem aantrekt. “Ik ben een persoon die van kleins af aan met tactiek bezig is en ik denk dat ik goed met jongens om kan gaan. Ook met jongens die wat moeilijk in de omgang zijn, omdat ik van nature ook niet altijd de makkelijkste ben geweest. Soms is dat een voordeel. Ik heb niet alles goed gedaan in m’n leven, ook als voetballer niet, maar ik heb wel heel veel van heel veel dingen geleerd. Daar heb ik nu denk ik wel profijt van.”