Winnaar Stadshagen Open is liever een servicekanon dan een gravelbijter
· leestijd 1 minuut Sport(door Mark de Rooij)
ZWOLLE – Sinds TC '91 twee jaar geleden de verouderde 'French Court'-banen verving voor gravelbanen weten de betere spelers uit de regio de jaarlijkse Stadshagen Open ook te vinden. Toch moest er dit jaar een groep van zes tennissers uit Delft aan te pas komen om de hogere categorieën te vullen.
Qua deelnemers (309) en qua naam was de 'Autobedrijf Bert Wieten, specialist in Hyundai, Stadshagen Open' groter dan ooit en groter dan die andere open tennistoernooien in Zwolle. Met een goed gevulde categorie '3', voor de betere amateurs uit de regio, en bovendien de hele week stralende zon, blijft er voor de organisatie van de Stadshagen Open nauwelijks iets te wensen over. Toch blijft het een uitdaging om genoeg spelers te vinden voor de '4' en '3', laat staan de '2'.
“Er had zich gelukkig een groep jongens uit Delft aangemeld. Zij zoeken elk jaar een toernooi uit en kozen voor ons”, zegt Corina Arkes van de organisatie. “Dat was in het verleden wel wat lastiger”, zegt Balk. “Dan liep ik te leuren. Dit jaar heb ik dat ook wel gedaan maar daar kwam niet veel uit. Gelukkig kwam die groep uit Delft erbij. Anders hadden we de '3' niet echt kunnen vullen.”
Slijtageslag
In het herenenkelspel 3 rekende Balk af met Stefan Raatgever uit Delft en won hij zaterdag van Robert Hollander, de winnaar van 2016. Van de schitterende halve finale op Wimbledon tussen Novak Djokovic en Rafael Nadal kon Balk zaterdag niets zien; hij beleefde namelijk zijn eigen slijtageslag. Zeven uren stond hij op de baan, verdeeld over een dubbelspel- en een enkelspelpartij. De meest prestigieuze categorie, HE3, schreef hij op zijn naam na een partij van drie uren en 38 minuten tegen Hollander, die dit jaar furore maakte in de landelijke padelcompetitie namens Padel Zwolle. Balk won de partij met 6-2, 4-6, 7-6 (0).
Liefhebber van snelle banen
Balk wist dat hij de punten zo kort mogelijk moest houden tegen Hollander, die houdt van het gevecht op de baseline. “Dat lukte in de eerste set bizar goed”, zei Balk. “Maar tegen Robert weet je dat je nooit gewonnen hebt.” Dat bleek in de beslissende set, toen Hollander terug kwam van 5-2 tot 5-5. De tiebreak ging verrassend genoeg met 7-0 naar Balk, die daar zelf ook even van stond te kijken. Dat hij op gravel van gravelspecialist Hollander won, had hij sowieso niet verwacht.
Hij vindt het trouwens maar onzin, het idee dat gravel dé ondergrond is waarop getennist dient te worden. Balk houdt van snelle ondergronden, van korte punten, service-volley. “Je ziet het overal, graveltoernooien zitten altijd vol. Ze noemen dat het echte tennis, ik weet eigenlijk niet waarom.” Wat dat aangaat was hij blij vrijdag een groot deel van de marathonsessie tussen servicekanonnnen John Isner en Kevin Anderson te kunnen zien. “Dat is wel een beetje mijn tennis”, lacht Balk.
