Loek Peters voor het eerst alleen op het toneel in Ma

De solovoorstelling ‘Ma’ is een hit. Nadat Eric Corton de voorstelling 110 keer heeft gespeeld, neemt zijn ‘Penoza’-collega Loek Peters hem over, om de monoloog dit najaar nog 50 keer op de planken te brengen. “Voor het eerst moederziel alleen op het toneel – maar ik heb er heel veel zin in!” De voorstelling Ma is op dinsdag 9 oktober in Schouwburg Odeon te zien.

Loek Peters (1974) studeerde aan de Toneelschool Amsterdam en maakte vervolgens 9 jaar lang deel uit van het vaste ensemble van het Noord Nederlands Toneel. Recent speelde hij in de ‘Troje Triologie’ (Toneelschuur Producties) welke geselecteerd was voor het Theater Festival 2017. Op televisie was hij te zien in verschillende Nederlandse series, waaronder ‘A’dam – E.V.A.’, ‘Toren C’, ‘Als de dijken breken’ en ‘Penoza’, waarin hij 5 seizoenen de rol van Berry vertolkte. Ook maakte hij deel uit van de groep acteurs in het improvisatieprogramma ‘De vloer op’. Peters speelde rollen in films als ‘Mannenharten’, ‘Oorlogsgeheimen’, ‘Bloed, Zweet en Tranen’ en ‘Achtste-groepers huilen niet’. Voor zijn rol in de dramafilm ‘Het Echte Leven’ ontving hij een nominatie voor een Gouden Kalf. In 2014 nam hij deel aan ‘Expeditie Robinson’.

Nadat Peters achttien jaar theatervoorstellingen in allerlei soorten en maten speelde, van enorme theaters tot piepkleine huiskamers, staat hij nu voor het allereerst ‘moederziel’ alleen op de planken. Nooit eerder speelde hij een solovoorstelling. “Heel spannend natuurlijk,” vertelt Peters, “maar vooral heel bijzonder. Het is een nieuwe ervaring waar ik heel veel zin in heb. Eric heeft het 110 keer fantastisch gedaan, ik heb mij zeker laten inspireren door de manier waarop hij de voorstelling brengt. Maar het publiek krijgt straks wel een iets andere voorstelling te zien, ik zal een en ander toch wat anders spelen, meer op de Loek-manier natuurlijk.”

Peters hoefde niet lang na te denken toen productiehuis Solo Stories hem vroeg het stokje van Eric Corton over te nemen en de monoloog ‘Ma’, gebaseerd op het gelijknamige boek van Hugo Borst, te spelen. “Het verhaal van een zoon die zijn moeder ziet dementeren en alle nare en mooie dingen die daarbij komen kijken: het is zo basaal en bijna alledaags opgetekend door Hugo Borst en daarna haarfijn tot script verwerkt door Marc Veerkamp, dat ik het niet zou begrijpen als een acteur dit verhaal niet zou willen spelen. Er zit een prachtige scene in de voorstelling waarin mijn personage vertelt dat hij zijn eigen moeder niet naar het toilet durf te brengen en dat hij zich daar wel eens voor schaamt. Een van de verpleegkundigen zegt dan dat ik niet de enige ben die daar last van heeft. Lijkt mij heel herkenbaar voor velen en daardoor ook heel waardevol.”

De acteur prijst zichzelf gelukkig: hij heeft in zijn omgeving nauwelijks met dementie te maken gehad. “Mijn ouders leven nog en zijn met hun vijfenzeventig jaar allebei nog helder van geest. Toen mijn oma ging dementeren heb ik daar wel iets van meegekregen. Het begon bij haar op hoge leeftijd, en ik herinner mij daar vooral van dat ze tijdens een bezoek wel vijftig keer kon zeggen dat het in het verzorgingshuis ‘wel goed van eten en drinken’ was. Iedere keer zei ze het op een manier waaruit duidelijk werd dat ze zelf dacht dit voor het eerst te zeggen. Toen was dat best grappig – als iemand dementeert kan er ook heus nog gelachen worden. Maar het moment dat ze ineens besefte dat ze twee echtgenotes verloren heeft en dat ze er nu wel heel alleen voor stond, was wel heel verdrietig. De laatste keer die ik mij kan herinneren dat ik bij haar was, wist ze bij binnenkomst nog wel wie ik was, maar toen ik wegging vond ze het toch wel raar dat die jonge man haar ineens kuste.”

Peters is er trots op dat hij ‘Ma’ nu mag spelen. “Alles waarvan ik denk dat je ermee te maken krijgt als een dierbare aan dementie lijdt, zit in deze voorstelling. Alle emoties, frustraties, schrijnende maar ook grappige gebeurtenissen komen in het stuk aan bod. Het mooie is dat ‘Ma’ niet alleen voor mensen die met deze ziekte te maken hebben een waardevolle voorstelling is. In basis gaat ‘Ma’ vooral over een kind dat van zijn moeder houdt, en die moeder wordt ziek. Ik hoop dat mensen zich na afloop van de voorstelling gesteund voelen in alles waar ze tegenaan lopen wanneer een ouder ziek wordt.”

Meer informatie: https://zwolsetheaters.nl/programma/ma-van-hugo-borst