Column Papje
Rondje SwolleIn de buurt van de Deventerstraatweg wakkert het protest weer aan. De woningmarkt in ons land is vastgelopen. Dus meer bouwen is het parool. Iedereen is het daar over eens. Behalve als de eigen buurt in bouwplannen voor komt. Zoals in de spoorzone, waar woningen en flats gebouwd zouden kunnen worden. Belangengroepen van bewoners betrekken (opnieuw)de stellingen. ‘Het niet in mijn achtertuin’ principe ten voeten uit dus. Uiteindelijk moet de politiek een beslissing nemen. Columnist Özkan Akyol schreef vorige week naar aanleiding van de Zwarte Pietendiscussie: ‘dat Nederland een land is waar de bewoners zich steeds vaker terugtrekken in hun eigen hokje, zodat de groepsgeest verdwijnt ten faveure van het drammerige opdringen van het eigen gelijk.’ En in dat door Akyol omschreven klimaat moet de politiek beslissingen nemen. Dan bestaat de kans dat de politici alsnog worden overruled door de rechter. Zoals vorige week toen de rechter op de stoel van de politiek ging zitten in een proces over het tempo van de klimaatverandering. Actiegroepen en belangenorganisaties zijn er altijd geweest. Nieuw is dat als de politiek in meerderheid iets besloten heeft vervolgens soms de rechter wordt ingeschakeld. Ook speelt bij protesten het kostenaspect van de alternatieven bijna nooit een rol. Wensen kenbaar maken aan politici hoort bij het democratisch spel, maar alternatieve oplossingen of wensen kosten ook geld!
