Marktplein voor cultuur
· leestijd 2 minuten Rondje Swolle(door Peter de Jong)
Na een roerige periode van wisseling van de ‘macht’, is er met de komst van directeur Rob Zuidema (1968) weer rust in de Zwolse theaterwereld. Welbespraakt, motiverend, gepassioneerd en oprechte liefde voor het theater, synoniemen die je Zuidema kunt toedichten. Zelf acteren? Nee, geen acteerambities, zegt hij. Zijn podium is het toneel van samenwerking.
Gisteren nog gefopt? Zuidema heeft zich voorbereid want gisteren – het gesprek vindt daags na 1 april plaats – was hij op z’n hoede. “Ik ben altijd in voor een goede grap. Maar nee, gisteren ben ik niet gefopt. Een paar neefjes van mij wel”, zegt hij. Rob Zuidema is zeven maanden in dienst van de Zwolse theaters. Opgegroeid in Lochem, deed HRM aan de Saxion Hogescholen en volgde universitair de studie sociologie in Amsterdam om vervolgens via grote bedrijven als KPMG, Vodafone, Shell, Booking.com en de Royal BAM Group in Zwolle neer te strijken. Zes jaar geleden verhuisde het echtpaar Zuidema met hun beide kinderen naar een boerderij in Wijhe. Cultuurschok? Nee, want Zuidema organiseerde theater thuiswedstrijden om op die manier cultuur dichter bij de mensen te brengen. “Liefde voor het theater is altijd met ons meeverhuisd; waar wij ook woonden.”
“Dit is wat ik heel graag wil”. Woorden die Zuidema sprak tegen zijn vrouw Yvonne, doelend op de vacature van theaterdirecteur na het vertrek van Hilko Folkeringa. Wat volgt is een traject van solliciteren –“voor mij best vreemd om een sollicitatiebrief te schrijven. Was dat niet gewend in de wereld waar ik werkzaam was”- een snelle klik en de ambitie na zijn benoeming: “zorgen dat het een succes wordt. Met mijn ervaring van aansturen, zowel mensen als financieel, heb ik daar vertrouwen in”. Verbondenheid met Zwolle, dat heeft hij. “Was deze baan in Den Bosch, had ik niet gereageerd.”
Huub Stapel
Inmiddels zeven maanden later; Zuidema is in zijn element. Loopt door het gebouw, spreekt met het personeel, ontvangt artiesten want hij wil zichtbaar zijn. Voor iedereen. Als een goede gastheer levert hem dat onverwachte, mooie momenten op. Zoals laatst met Huub Stapel die in Odeon moest constateren dat hij een overhemd was vergeten. “Even de stad in met Stapel. Op zijn verzoek, samen een overhemd kopen.” Zuidema glundert nog als hij dit kan vertellen. Niet uit trotsheid, meer vanuit oprechte belangstelling.
Geld. Moeten we het toch met hem over hebben. Zuidema: “Cultuur is niet commercieel maar wij hebben de commercie wel nodig om te bestaan. Ik wil meer geld vanuit sponsoring, de horeca-omzet of kaartverkoop, om meer mensen naar het theater te krijgen. Ook om het theater mooier te maken. Financiën ten bate van cultuur. Het theater is er voor iedereen maar hoe bereik je iedereen? Dan denk ik aan de markt, iedereen komt daar, men ontmoet elkaar. Waarom lukt het daar? Het theater als metafoor van de markt; een marktplein voor cultuur. Dus, toegankelijk maken. Bij Odeon met Café Foye is dat gelukt. Daar vindt de ontmoeting plaats. Ik wil dat de Spiegel levendiger wordt; ook tijdens de zomermaanden. Exposities, zomercamps, workshops met studenten of een dakterras met schitterend uitzicht over de stad. Waar bijvoorbeeld stand-up comedians kunnen optreden. Natuurlijk moet het plaatje wel kloppen met de beleving. Het theater is meer dan gebouwen. Maar we moeten het eerst zelf verdienen want ik neem geen hypotheek op wat het kan worden.”
Primeur
Stadsfestival. Zuidema heeft nieuws, zeg maar, een nieuwtje. In het weekend van 5 tot en met 8 september 2019 wordt het Stadsfestival georganiseerd. ‘Van, voor en door de stad. Voor het eerst samenwerkingsverband tussen Zwolse theaters, Hedon, de Stadkamer, Fundatie, Allemaal Zwolle en het Academiehuis. Creatieve instellingen, iedereen samen, daar kijk ik enorm naar uit”, aldus Zuidema die voor minimaal vijf jaar dienstverband gaat. In een stad waar hij grote waardering heeft voor mensen als Ralph Keuning – “hoop eens in zijn schaduw te mogen staan”- en Anne Riemersma. Of op vrijdagmiddag een wijntje bij Ivo van de Herman Brood Experience. “Een samenleving zonder cultuur? Nee, waar dan ook. Die lach of een traan hebben we allemaal nodig.”
