Arne Mulder tevreden met derde plaats op Wavin 4 Engelse Mijlen
· leestijd 2 minuten Sport(door Mark de Rooij)
ZWOLLE – Als titelverdediger tevreden zijn met een derde plaats in je thuisstad, het kan. Zwollenaar Arne Mulder moet op de Wavin 4 Engelse Mijlen twee man al snel laten gaan en kiest, om zichzelf niet op te blazen, ervoor 'in zijn eigen tempo' verder te gaan. Paul Swama wint in een tijd van 19,49, twee seconden voor de Fransman Guillaume Norton (werkzaam bij naamgever Wavin).
Mulder is op gepaste afstand 'the best of the rest' met een tijd van 20,21. “De eerste twee zijn gewoon ongelooflijk sterke lopers. Een van die mannen liep kort geleden nog 14,28 (op de 5km, MdR). Daar kan ik alleen maar van dromen. Dat lijkt me wel fantastisch, maar dat is gewoon niet mijn niveau. Ik heb zelf ook een paar keer wat lastige momenten gehad de laatste tijd”, verklaart Mulder, die heel realistisch kijkt naar zijn prestatie kijkt in de 6,4 kilometer lange loop.
“Ik heb m'n best gedaan. Je gaat niet harder dan dat je benen toelaten. Daar kun je van alles van denken of bij voelen, maar daar heb je toch niets aan. Vorig jaar was ik eerste en het jaar daarvoor derde. Eerder ben ik ook wel eens eerste geworden. Het is maar net hoe groot de concurrentie is. Atletenmanager Gerard van de Veen kan ook een blik lopers opentrekken en dan wordt ik hier achtste of negende. Dat kan heel makkelijk.”
Om zichzelf niet op te blazen laat Mulder de twee koplopers na een kilometer of drie gaan. “Ik dacht: 'ik zou nog een stukje mee kunnen gaan, maar dan blokkeer ik mezelf.' Toen heb ik heel lang mijn eigen tempo gelopen en de laatste kilometer doorgezet. Het gaatje was niet heel groot, maar zij gingen op het einde ook weer versnellen.”
'Doorlopen!'
Het is dringen geblazen in de finishzone op de Grote Markt. Op het moment dat de snelsten hun praatje doen (zoals ook de winnares bij de vrouwen, Tess Boekema), druppelen de andere wedstrijdlopers binnen. Goed, de 'grote mannen en vrouwen' mogen zo kort na het passeren van de eindstreep hun praatje wel doen voor de camera's en de kladblokken, maar daarna moet toch echt iedereen 'doorlopen!' Richting de Blijmarkt, het punt waar voorbij de grote meute langzaam maar zeker uiteenvalt en zich afbuigt in groepjes die linksaf langs het politiebureau gaan, rechtsaf richting Eekwal of verder naar het station, waar de wedstrijd van start ging.
Persoonlijke zegetocht
In de finishzone is het dan eventjes stilte voor de storm: de duizenden recreanten staan op het punt hun persoonlijke zegetocht te volbrengen. Lennart Prins, topscorer Zwolsche Boys, bolt uit na de finish en strekt het lijf maar eens goed, Be Quick '28-voorzitter Alex van de Vosse passeert de meet met zoon Marijn. Ook zo exemplarisch voor de Wavin 4 Engelse Mijlen: een mooie ouder-kind-ervaring. Of voor de wat oudere kinderen: een eerste loop zonder pa of ma. Die staan dan natuurlijk klaar na de finish met de camera in de aanslag. “Robin!”, schreeuwt een moeder vanachter het hek als zoonlief de finish passeert, maar 'Robin' is niet van plan om voor mama te poseren, knikt, en loopt samen met zijn vriendje verder met de meute.
Marcel Meulhof is één van de recreanten die wordt gemaand door te lopen terwijl op het moment dat hij even staat uit te hijgen. “Heel streng hoor”, glimlacht Marcel, bekend als teamlid van de Wijnwereld in Zwolle en oud-deelnemer aan Big Brother, maar nu gewoon één van de duizenden lopers die in het voorportaal van de door Kenianen gedomineerde Halve Marathon zijn eigen uitdaging heeft volbracht. Snel, langzaam, groot, klein, dik, dun, jong, oud. Het maakt niet uit, want zeg nou zelf: waar kun je die uitdaging beter aangaan dan in een honderden meters lange erehaag, langs vrienden, familie, bekenden en collega's in een fraaie, historische binnenstad? De vraag stellen is hem beantwoorden.
