‘Er is een hoog verwachtingspatroon en die druk leg ik mezelf ook op’

(door Mark de Rooij)

WATERPOLO

Voor het eerst sinds haar terugkeer bij SWOL 1894 vijf jaren geleden is Mieke van der Sloot weer fulltime-speelster. De voormalig international werd niet gelukkig van potjes met het tweede of derde en wil nog één keer alles eruit halen wat er inzit op eredivisieniveau. In de eerste twee duels blijkt Van der Sloot het scoren niet verleerd.

Het is even wennen om Van der Sloot in zwembad De Vrolijkheid te zien als gewoon één van de speelsters, maar dat is wel de rol die ze dit seizoen heeft. Een rol waar ze mee kan leven omdat er een toptrainer langs de kant staat, eentje die dezelfde kijk op het spelletje heeft. Het was voor Van der Sloot één van de voorwaarden om het roer over te dragen.

“Ik heb natuurlijk best wat opgebouwd met die meiden hier. Dat wilde ik niet weg laten gooien door iemand met een totaal andere visie op waterpolo”, zegt Van der Sloot, die vijf jaren geleden terugkeerde bij SWOL en met een ongekende energie en vernieuwd elan maar liefst vier seizoenen op rij promoveerde.

Ondertussen begon het bij Van der Sloot ook weer te kriebelen en in het eerste eredivisieseizoen (2019/2020) lag ze al een paar keer als speler in het water. Het smaakte naar meer voor de 39-jarige, die besloot om er nog één keer voor te gaan. “Als ik dit wil, moet ik niet nog drie jaren wachten. Ik ben geen twintig meer en ook geen dertig meer, dus dan moet ik het nu doen. Maar dan alleen met een goede coach op de kant, die polo op dezelfde manier benaderd, en waar ik een goed gevoel over heb. Begin vorig seizoen had ik het daar al met een paar speelsters over gehad.”

De komst van Gerrit-Jan Schothans, in haar optiek de enige man die hiervoor in aanmerking kwam, was op dat moment een utopie. Zo’n grote naam, coach van UZSC en in dienst bij de KNZB, zou toch nooit naar Zwolle komen?

“Daar had ik me ook bij neergelegd, totdat het nieuws kwam dat Gerrit-Jan bij UZSC wegging. En daarna werd zijn contract bij de KNZB ook niet verlengd. Het geluk voor SWOL was dat hij toen een baan vond in Zwolle.” Er moest nog veel gebeuren voordat toptrainer en club eruit kwamen, maar onder enkele voorwaarden (waaronder dat Schothans niet elke wedstrijd erbij is en één van de drie trainingen per week aan Van der Sloot laat) kwam het tot een contract voor dit seizoen.

Weerzien 

“Voor mij is het omschakelen”, zegt Schothans. “Oppassen dat ik niet te veel informatie in één keer geef. Maar de meiden vinden het hartstikke leuk en er wordt goed getraind. Het is een leuke, leergierige groep”, aldus Schothans, die eerder al vijf jaren met succes samenwerkte met Van der Sloot, op het hoogste niveau bij Polar Bears.

“Zij wilde graag kijken of ze als speelster nog van meerwaarde kan zijn en dat kan ze, maar niet zonder een goede coach op de kant. Nu kunnen we samen dingen oppakken,” zegt Schothans over Van der Sloot. “In haar spel en houding is ze op een positieve manier agressief. Ik vind dat ze dat heel goed doet. Ze is hard voor zichzelf en voor anderen, maar ze gaat daarbij geen grens over vind ik.”

Trefzeker

In die eerste twee duels blijkt zonder meer dat Van der Sloot nog altijd een toegevoegde waarde is. Scorend is ze gelijk de beste speelster met zes treffers tegen PSV (15-14 verlies) en twee tegen Het Ravijn (3-22 verlies).

“Ik leg de lat voor mezelf hoog. Ik wil topfit zijn”, zegt Van der Sloot. “Maar ik moet ook realistisch zijn: zo fit als ik was toen ik in het Nederlands team speelde, ben ik niet meer. En dat word ik ook niet meer. Er is een hoog verwachtingspatroon als Mieke van der Sloot weer meedoet, en die druk leg ik mezelf ook wel op. Maar het is natuurlijk niet de Mieke van der Sloot die tien jaar lang in het Nederlands team heeft gespeeld. Daar moet ik wel realistisch in blijven naar mezelf en niet gefrustreerd raken. Vooralsnog gaat dat prima. Ik heb het zwaar op de trainingen en moet hard aan het werk, maar dat heb ik er voor over.”