Zwols volkslied ontroert stadsprins
· leestijd 2 minuten Rondje Swolle(door Peter de Jong) ZWOLLE - Aan de vooravond van een jaar geen Sassendonk – hoewel, je weet het maar nooit – kijkt Prins Willem van Bourgondië terug op zijn regentschap en ziet dat het goed is. Maar ook, nog een jaartje erbij want carnaval maakt plaats voor ‘Prins’ Corona. Dus mag Wim Keijl de steek met toebehoren in zijn bezit houden want, een prinsen-loos jaar, dat kan volgens Keijl niet.
Bij Keijl thuis; hij heeft er net een werkdag op zitten. Koffie met gevulde speculaas, omringd door een zwerm kitten waarvan het merendeel binnenkort een nieuw thuis krijgt of al heeft. Hoffotograaf Angelique van de Eileuvers komt even langs om een prent voor de vereniging te schieten. Het woord is aan Keijl: “afgunst in carnaval, heb ik dat verleden jaar gezegd? Nou, ik bedoel dat carnaval in Venlo totaal anders wordt gevierd dan in Zwolle. Daar doet de hele stad mee, hier zijn het vooral groepen en verenigingen die Sassendonk bevolken. Maar het mooie is dat iedereen welkom is. Neem mij als voorbeeld. Amper droog achter de oren en ik word Stadsprins.”
Slikmomentje
Een slok koffie, Keijl gaat verder. “Carnaval kent ook serieuze kanten. Ik denk aan het belangeloos werken om zoveel leuke feestjes te organiseren. De recepties van alle verenigingen maar ook het bezoeken van scholen en ouderen. Of een luisterend oor zijn, zoals in coronatijd. En niet te vergeten de kerkdienst met soms een emotioneel slikmomentje als er gezongen wordt. Daar staat weer tegenover de minder serieuze en vooral ludieke humoristische momenten. De fricadellenwedstrijd, ludieke spelletjes in diverse kroegen, voordrachten en de gekkigheid tijdens de optocht. Ik heb het allemaal aan den lijve ondervonden. En er zijn maar weinig die zo dicht bij de burgemeester hebben gestaan om hem met een voordracht te overtuigen van zijn eerste jaar als burgervader van deze stad. Een PowerPoint presentatie – met dank aan Esther – waarbij de criminaliteit op een luchtige manier de rode draad in mijn verhaal was. Woordgrappen, ik hou d’r van en ze zijn aan mij besteed. Zoals ‘wil je een feestje zonder vergunning?’, bel René.”
Blauwvinger
Keijl gaat voor een tweede bakkie en vertelt over zijn onbevangenheid in het leven. “Dit feest, ter ere van mij, met overal voor mij de beste plaats want ik ben belangrijk. Met als een van de vele hoogtepunten het Carnavalsconcert in de Spiegel. Sander Dol vroeg mij op het podium te komen, het publiek zong uit volle borst ‘ik ben een Zwollenaar’. Ik schiet niet zo snel vol, maar toen moest ik even een traantje wegpinken. Dat voor een Hattemer die vanaf zijn 16e in Zwolle komt, er woont en zich steeds meer Blauwvinger voelt.”
GVO
Over zijn tweede ambtstermijn als Prins Willem van Bourgondië: “de agenda is leeg, de boekpresentatie van Minke Kraijer – Zo was Zwolle – bij Waanders gaat ook niet door. Jammer. Wellicht dat elf weken na de elfde van de elfde de Gleuvenskoevers iets gaan doen vanwege hun 44 jarig bestaan. Het is gissen, voorlopig is alles rondom Sassendonk afgelast. In januari volgend jaar komt het Gemeenschappelijk Carnavals Overleg (GCO) bij elkaar om de situatie te bespreken. Komt daar iets uit de hoge hoed? Het Prinsdom was voor mij een grote levenservaring, kreeg met heel veel mensen te maken. Ook een bevestiging dat dit feest voor mensen is die het leuk vinden. Laat de zaak de zaak. Het opzetten van de Eileuver was een bijzonder moment voor mij.”
Het slotwoord is, ook nu weer, voor echtgenote Eleana, want Wim heeft een belofte gebroken. ‘Kostuum uit, baard eraf’, dat was de deal die Wim met Eleana tijdens het laatste carnaval had gesloten. Echter, de baard, nou ja, baardje zit er weer op. “Vergeten te scheren”, luidt zijn excuus. Eleana weet wel beter en zegt: “ wie weet als hij slaapt scheer ik ‘m er stiekem af.”
