Historische onduidelijkheid; wie zijn de ereleden van PEC?
· leestijd 3 minuten Sport(door Mark de Rooij)
PEC ZWOLLE
Wie zijn de ereleden van PEC Zwolle, en, hoe zit het nu eigenlijk met de naam? Een duik in het verleden van de Prins Hendrik Ende Desespereert Nimmer (of is het Niet?) Combinatie leert dat de geschiedenis van de voetbalclub niet in steen staat geschreven en daar kwamen onder meer Marco Hellendoorn, Marcel Scholten, Michel Kamp en Ruben de Velde de afgelopen jaren achter. Het blijkt dat er veel meer ereleden zijn dan de tien die door de club worden gecommuniceerd en dat is niet de enige historische onduidelijkheid.
Begin 2020 wordt Trudy Barendregt benoemd tot erelid van PEC Zwolle. De eerste vrouw die deze eer ten deel valt en, volgens de clubkanalen, het tiende erelid in totaal. Tien is een bescheiden aantal voor een club die al in 1910 is opgericht, maar nog opmerkelijker is dat al die ereleden (Gaston Sporre, Ronald van Vliet, Henk Zwijnenberg, Loek Hermans, Henk Timmer, Bertus van der Weerd, Joop Steggink, Ron Jans en Henk-Jan Meijer) zijn benoemd in de laatste dertig jaar. Dat roept vragen op -is het erelidmaatschap aan erosie onderhevig of is PEC opnieuw begonnen met tellen na de stadionbrand van 1985?- waar door de club geen antwoord op wordt gegeven.
De geschiedenisbal is dan al aan het rollen gebracht, namelijk naar aanleiding van een vraag bij de Zwolse Voetbalquiz in september 2018, ‘noem de twee erevoorzitters van PEC.’ Het team van Marco Hellendoorn denkt er minstens één goed te hebben en is dan ook zeer verbaasd als de antwoorden (Gaston Sporre en Ronald van Vliet) voorbij komen. Dankzij zijn omvangrijke archief van artikelen, clubbladen (de P.E.C.’er en de Oude Band) en jubileumuitgaven weet Marco zeker dat ook G. Duijn een erevoorzitter was en op de historiepagina van de PEC Zwolle-site ziet hij later nog iets geks. Er ontbreken tal van ereleden, waaronder zijn opa Albertus, in het rijtje dat slechts tien namen telt.
Samen met Michel zoekt hij contact met PEC met als resultaat een gesprek van een half uur met algemeen directeur Jeroen van Leeuwen. Een positief gesprek, maar het vervolg ervaren de mannen als minder positief. We zijn nu ongeveer twee jaren verder en de club blinkt uit in stilzwijgen als er verder wordt gevraagd naar deze historische onduidelijkheid, ook als de vragen van deze krant komen.
Toch is er bij het bestuur iets van een idee ontstaan dat de historie ‘in beeld’ moeten worden gebracht, met als gevolg onder meer dat een student communicatie, Ruben de Velde, tijdens zijn stage bij PEC de clubhistorie induikt. De student is dan al een enthousiaste hobby-historicus met een Twitter-account waarop hij historische PEC-wetenswaardigheden deelt. Van hieruit ontstaat de website pecinthedays.nl, over ‘de groen-witte historie’ (1910-1990).
Ruben komt in contact met Marco en heeft na zijn stage het één en ander ontdekt over de ereleden. Afgegaan op krantenartikelen (via archiefsite Delpher) en ander materiaal uit die tijd komt hij tot een lijst van 22 ereleden, waaronder Albertus Hellendoorn, de opa van Marco. Dat aantal is exclusief de tien eerder genoemde ereleden. Het is een betrouwbare lijst op basis van het feit dat Ruben voor bijna elke naam minstens drie bronnen heeft gehanteerd. Bij vier namen blijft het beperkt tot twee bronnen.
Niet of Nimmer
Marcel Scholten houdt zich inmiddels ook bezig met de ereleden en komt bij een bezoek aan het Historisch Centrum Overijssel nog iets opmerkelijks op het spoor. Hij stuit op meerdere documenten waarin de club Prins Hendrik Ende Desespereert Niet wordt genoemd, terwijl er vanuit wordt gegaan dat het ‘Nimmer’ is. Er is ook een uitnodiging van het P.E.C.-bestuur uit november 1961, ter ere van de opening van het ‘P.E.C.-sportpark aan de Oude Meppelerweg’, waarin Prins Hendrik Ende Dispereert Niet staat (zie foto’s onderaan). Nu lijkt ‘dispereert’ een foutje van de schrijver van deze uitnodiging, maar voor de stelling dat het ‘Niet’ in plaats van ‘Nimmer’ moet zijn, bestaat sterker bewijs. Op de website van het Huygens instituut (van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen), staat dat PEC is opgericht na een fusie van Prins Hendrik Zwolle en Ende Desespereert Niet Zwolle.
Trainers
Een groot hiaat zit ook in de trainerslijst. Kijk op www.peczwolle.nl/clubhistorie en vindt een lijst met trainers vanaf 1955, maar hoe het zit met de trainers voor de invoering van betaald voetbal is de vraag. Dezelfde lijst staat op Wikipedia.
Marco, Michel en Marcel balen van het gebrek aan initiatief van PEC-zijde. Zij wachten nog steeds op een vervolggesprek. Als fans zouden zij graag meer erkenning voor het verleden willen zien, en het liefst een PEC-museum.
“Een betaald voetbalclub moet dat toch hebben?”, vindt Marco. “Maar dat mis je in Zwolle. Terwijl die historie een onderdeel van de vereniging is. Een onderdeel dat bindt bovendien.”
Museum
Op pecinthedays.nl is te zien dat Ruben al een aardig archief heeft verzameld en hij zou dan ook maar wat graag meewerken aan de totstandkoming van een PEC-museum, desnoods in ‘pop up’-variant, tijdelijk dus. “Dat hebben ze nu in Kerkrade voor Roda JC. Met een paar mede-verzamelaars, enthousiaste mensen -misschien kun je wat sponsoren vinden- kun je zoiets ook in Zwolle opzetten. Dat hoeft niet veel tijd te kosten.”
