Loes van de Stadsgracht
Loes van de Stadsgracht

Back to basic

· leestijd 1 minuut Column

Onlangs hebben we een caravan aangeschaft. Geen Knaus zoals vroeger, maar een hippe tweedehandse Kip-caravan. Het was wel wennen. Het automatisme waarmee we in het verleden in no time zowel een huis op wielen alsmede een complete voortent gebruiksklaar hadden staan, was ver te zoeken. Hoe zat dat ook alweer?

Gelukkig was er nog een gebruiksaanwijzing, zodat de stokken van de luifel na een paar keer wisselen alsnog op de juiste plek geplaatst konden worden. Maar voordat het zover was hadden we al enige tegenslag gehad. Het rijden met een caravan was een fluitje van een cent, tenminste toen we vooruit gingen. Gebruikmakend van een niet geüpdatete Tom Tom overkwam ons datgene wat je als caravanrijder niet wilt overkomen: we reden een doodlopende weg in. Met een caravan achteruit rijden hadden we thuis even geoefend, maar op een smal dijkje bleek de praktijk toch iets ingewikkelder te zijn. 

Gelukkig kregen we hulp van een fietsende vakantieganger die als vrachtwagenchauffeur de fijne kneepjes van zijn vak liet zien. Mijn man en ik hebben ons nu dan ook heilig voorgenomen om de komende weken niet alleen recht achteruitrijden met caravan onder de knie te krijgen, maar ook de klus ‘zonder moeite een bochtje achteruit nemen of file parkeren’ te klaren. Op de camping keek ik mijn ogen uit naar luxe tenten, caravans en campers. Gemak dient de mens was ook bij het opzetten van tenten het geval. Met elastiek aan elkaar verbonden ‘tentstokken’ werden moeiteloos door speciale tunneltjes geschoven en in luttele minuten stond er een manshoge tunneltent op het gras te pronken. 

De apotheose kwam toen, wegens ruimtegebrek op een ruime kampeerplek, bij het toiletgebouw een Concorde camper inclusief garage gestald werd. Volgens Google een exemplaar van ruim drie ton. En alsof er nog niet genoeg ruimte in deze mastodont zat, werd er ook nog eens een soort dakkapel uitgeschoven.

Hoezo is kamperen back to basic?