Kroonjuwelen

Ik heb een T-shirt besteld. Een wat vreemde opmerking om een column mee te beginnen. Toch herhaal ik: Ik heb een T-shirt besteld.

Met een artistieke afbeelding van Bram van Polen en de tekst ‘clubliefde bestaat’. Voor de niet kenners, Bram is voetballer bij PEC Zwolle en is tevens aanvoerder en heeft het vaak aan de stok met de scheidsrechter.

Ik ben niet zo van de verering van mensen, laat staan dat ik hun beeltenis op een T-shirt zal dragen. Voor Bram maak ik de enige uitzondering. Omdat fans zich in Bram herkennen en Bram zich in ons herkent. Daarom was het mooi dat hij voor weer een jaar bijtekende en dat de publiciteitsmachine vrijdag dit nieuws uitrolde als een eerbetoon.

Bram spreekt onze taal. Hij begrijpt het als wij terug vallen op bittere woorden na een wedstrijd waarbij het spel niet om aan te gluren was. Zelfs voor de televisie camera laat hij zich dan niet onbetuigd. Hij kwam ooit met de typering “geile tyfus voetbal”. Ondanks al ons cynisme schoten wij in de lach.

Dezelfde Bram sprak ons ooit toe aan het begin van een voetbalseizoen. Hij was geblesseerd, maar met zijn arm in draagverband had hij het lef ons toe te spreken vanaf de middenstip. Zijn woorden heb ik niet meer paraat, maar het pezig mannetje bezorgde me weer eens kippenvel. Omdat hij daar stond en sprak.

Eerlijk gezegd geloof ik dat de term ‘clubliefde bestaat’ is bedacht op de marketingafdeling van PEC. Die clubliefde is Bram overkomen. Veertien jaar geleden zag ik hem zijn debuut maken. Aan het begin van zijn droom. Hij voelde zich thuis in Zwolle, bouwde een heel goede band op met de supporters en kon ook aardig voetballen.

Bram is niet van de maniertjes. Hij is naturel en daarin herkennen de fans zich. En…, hij is nooit te beroerd om voorop te gaan in de strijd. Daags na de dag van de clubliefde in de uitwedstrijd tegen Heerenveen pakte Bram weer eens een gele kaart. Omdat hij met zijn ervaring had gezien dat een tegenstander zou kunnen doorbreken

Bram is geen superspeler, wel een super mens. Hij heeft aandacht voor zijn medespelers en voor de fans. Toen uitgerekend hij zaterdagmiddag scoorde, strekte hij zijn arm en balde zijn vuist. Hij schreeuwde het uit en liep direct naar de medespeler die hem de bal had aangegeven. Geen modieus gedoe naar camera’s maar teamgeest. Bram belde me vorig seizoen op om me te bedanken dat ik mijn seizoenkaart ondanks corona had verlengd. Ook dat is hem ten voeten uit.

Bram gaat straks zijn vijftiende seizoen bij ons in. Gelukkig maar, want zonder hem kan ik me PEC niet voorstellen. Ooit zal hij afscheid nemen van het veld, maar laat het niet zover komen dat hij bij de club vertrekt. Zoals clubman Ben Hendriks vorig jaar geruisloos via de achterdeur verdween. Net als de andere beeldbepaler Appie van der Haar. Zo ga je niet om met de kroonjuwelen van de club.

Clubliefde komt van twee kanten en is geen marketingstunt. Wees zuinig op je kroonjuwelen, zodat ik het shirt nog lang met clubliefde draag.

Anton Cramer