Het was me een eer

Al meer dan 19 jaar heb ik de eer moeder te mogen zijn. Het is een rol waarvan ik niet wist hoe ik erop zou reageren. Maar toen ik onze oudste zoon voor het eerst zag was ik compleet overdonderd. Wat een voorrecht om een nieuw begin, een nieuwe toekomst te mogen begeleiden! Vanaf de eerste dag voelde ik mij moeder en kreeg ons gezin de volle prioriteit.

Opvoeden is beslist geen roze wolk. In het ontwikkelingsproces van een kind kom je vele uitdagingen tegen. Zo sta je lieve geluidjes te kirren boven de box en een oogwenk later sta je schreeuwend tegenover een puber die maar niet wil luisteren. Er komen problemen voorbij waarbij je maar geen grip lijkt te krijgen. Er komen dilemma’s langs waarbij geen goede keuze mogelijk lijkt. Er is geen opvoedmodel dat alle vragen beantwoordt. Je zult als ouder zelf op zoek moeten naar informatie en moeten ontdekken welke gebruiksaanwijzing past bij jouw kind. Je hebt geen garantie dat jouw aanpak ervoor zorgt dat je kind opgroeit tot een stabiele en gelukkige volwassene.

Al meer dan 6 jaar heb ik de eer een kinder- en oudercoach te mogen zijn. En bij elke aanmelding begint een nieuwe zoektocht naar de juiste aanpak. Ook al komen hulpvragen overeen, elk kind heeft zijn eigen behoefte en zijn eigen sleutel. Ook hier is het spannend wat het effect van mijn begeleiding zal zijn. Het kind en ik gaan samen op zoek naar de ingang van een veranderingsproces en daar geniet ik van. Het is zo leuk om samen in discussie te gaan of speels te oefenen. Het is waardevol om hen de spiegel voor te houden en te zien dat er nieuwe inzichten beginnen te ontstaan. Maar het is niet altijd te benoemen wát uiteindelijk zorgt voor een positieve omslag.

Meer dan 3 jaar heb ik de eer gehad stukjes met opvoedkundige tips te mogen schrijven voor de Peperbus. Ik schreef ze, regelmatig koortsachtig op het laatste moment vanwege de deadline, achter mijn laptop. Ik vond het heel fijn op deze manier te kunnen reflecteren op mijn werk en ouders informatie te geven. Maar dan stuurde de redactie mijn column de Zwolse wereld in en ook hier kon ik alleen maar gissen naar het effect van mijn overpeinzingen.

Maar wat ik in al die jaren heb geleerd is dat ik mag vertrouwen op de magische connectie tussen ouder en kind. Ik ben heel vaak ontroerd door de kracht van de simpele oplossing. Het kan al zo helpend zijn even te luisteren zonder oordeel. Iets van afstand bekijken kan een nieuw perspectief geven. Een excuus of een knuffel kan zoveel oplossen.

Ik heb deze stukjes altijd geschreven vanuit respect voor opvoeders en vertrouwen in jullie als ouders. De Peperbus slaat een nieuwe weg in, dus daarmee stopt mijn bijdrage. Maar ik wil iedereen bedanken voor de lieve reacties en interessante feedback die ik heb mogen ontvangen.

Ik hoop oprecht dat je er ergens iets uit hebt kunnen halen wat jou heeft gesteund in je ouderschap. Misschien heeft het je een nieuwe blik gegeven op de relatie met je kind. Mocht je meer inspiratie willen dan vind je bijna alle columns terug op mijn website. Als je persoonlijke ondersteuning wenst, voel je dan van harte welkom. Ik wens jou en je kind veel verbinding toe!

Hilda van der Tuin is kinder- en jongerencoach. Wil je meer informatie? Kijk dan op www.jijzwolle.nl