Pherai grijpt meteen zijn kans

Van het geelzwart naar het blauwwit. Immanuel Pherai maakte begin dit seizoen de tijdelijke overstap van Borussia Dortmund naar PEC Zwolle. Minuten maken en ervaring opdoen, zo luidde zijn doel. “Uiteindelijk is het mijn bedoeling om richting Europese top te gaan.”

(door Erwin Dijk)

Hij speelde zaterdag een van zijn betere duels tot nu toe en verdiende een plek in het Elftal van de Week van Voetbal International. Voor Immanuel Pherai (19) bleef de wedstrijd in Venlo echter beperkt tot 45 minuten, want na de rust bleef de Amsterdammer geblesseerd achter in de kleedkamer. “Het schoot in mijn bilspier en ik kreeg een trap op mijn knie. Jammer, want het ging wel lekker.” Pherai bekroonde zijn optreden met zijn eerste doelpunt in Zwolse dienst, toen hij goed voorbereidend werk van linksback Kenneth Paal afrondde met een geplaatste schuiver richting tweede paal. “Eindelijk. Nu moet ik zorgen dat mijn rendement omhoog gaat. Ik kan leuk en aardig voetballen, maar ik moet meer doelpunten maken en assists geven. Als dat lukt is het ook goed voor de ploeg.”

Talent

Het is een kritische kanttekening bij een prima entree in Zwolle. Pherai kwam halverwege september op huurbasis over van Borussia Dortmund en hoewel trainer John Stegeman zijn best deed om de verwachtingen over het talent te temperen, veroverde hij al snel een basisplaats. “Ik had zelf ook niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Maar het was wel mijn bedoeling om mijn kans meteen te grijpen als ik hem zou krijgen. Dat gebeurde gelukkig heel snel.” Dat hij door Stegeman als linkeraanvaller geposteerd wordt, is voor hem geen punt. “Ik vind mezelf eigenlijk meer een box-to-box-speler. Ik speel over het hele veld en ik kan makkelijk een bal over 40 meter verplaatsen. Deze positie is voor mij wel wennen, maar daar kan ik ook weer van leren.”

En dat was nou net de bedoeling van zijn verblijf in Zwolle. Minuten maken en ervaring op doen, zo was de opdracht van zijn werkgever Borussia Dortmund voor aanvang van dit seizoen. Pherai wist dat hij in Duitsland niet hoefde te rekenen op al te veel speeltijd. “Vorig jaar ben ik drie maanden geblesseerd geweest. Ik had een scheur in een enkelband en daar heb ik een tijdje mee doorgespeeld. Ik ging me aanpassen aan de blessure en daar moest ik van revalideren. Toen ik weer fit was heb ik de voorbereiding bij het eerste meegedaan en vrij veel gespeeld, maar ik kreeg te horen dat ik in de competitie waarschijnlijk niet superveel speeltijd zou gaan krijgen. Daarom heb ik gevraagd of ik uitgeleend mocht worden.”

Comfortzone

Daar wilden de Duitsers wel aan meewerken, maar pas nadat hij zijn contract verlengd had. Het illustreert het vertrouwen dat de club uit het Ruhrgebied in hem heeft. Dat vertrouwen was er al toen hij drie jaar geleden de overstap maakte vanuit de jeugdopleiding van AZ. “Ik vond het destijds belangrijk om mezelf meer uit te dagen. Ik heb bij AZ veel geleerd, maar ik had het gevoel dat ik méér nodig had om nog beter te worden. Ik wilde uit mijn comfortzone stappen. Bij Borussia Dortmund hadden ze echt een plan met mij en ik had het gevoel dat dat haalbaar zou zijn voor mij. Ik zou twee jaar bij onder 17 en daarna een jaar bij onder 19 spelen. Als ik me goed zou ontwikkelen, zou ik dan doorschuiven naar het eerste. Tot nu toe is het ook zo gelopen, alleen heb ik er nu voor gekozen om me dit jaar bij PEC Zwolle verder te ontwikkelen.”

Veel tijd om ook buiten het veld zijn weg te vinden in Zwolle, had Pherai niet nodig. Omdat hij al op 16-jarige leeftijd naar het buitenland vertrok, was hij al vroeg gewend om zich aan te passen aan nieuwe omstandigheden. “Ik heb er geen spijt van dat ik zo vroeg uit huis ben gegaan. Ik vond het wel prettig en ik heb mezelf beter leren kennen. Mijn ouders stonden er ook helemaal achter.”

Al te ver wil Pherai niet vooruit kijken. Of hij over een jaar of twee, drie zijn thuiswedstrijden voor ‘Die Gelbe Wand’ van Borussia Dortmund speelt, durft hij niet te zeggen. “Er kan van alles gebeuren, het kan alle kanten op. Maar uiteindelijk is het wel mijn doel om richting de Europese top te gaan.”

Maradona

Tot slot de vraag over de man waar geen voetballiefhebber de afgelopen week omheen kon. Is Diego Maradona de beste voetballer aller tijden of gaat zijn generatie voor diens landgenoot Lionel Messi? “Iedereen weet wat Maradona kon, maar jammer genoeg hebben wij hem niet wekelijks zien spelen. Ik kan dus niet zeggen wie er groter is.”