WVF Vrouwen op titelkoers na elfde zege op rij; zestienjarige blijft scoren
· leestijd 2 minuten Sport(door Mark de Rooij)
AMATEURVOETBAL
WVF Vrouwen had de grootste moeite met EDON op het karakteristieke mollenveld met de houten doelpalen, maar sleepte ook in de elfde wedstrijd van dit seizoen de overwinning uit het vuur (3-4). Het team dat dit jaar een flinke opknapbeurt kreeg ligt op pole-position voor het kampioenschap in de vierde klasse.
Elf keer gespeeld, elf keer gewonnen, doelsaldo 70-15. Met nog zeven wedstrijden te gaan is er een voorsprong van vijf punten op Go Ahead Kampen, dat als enige nog een beetje in het spoor blijft van de vrouwen uit Westenholte. De suprematie van WVF is opvallend, maar komt niet uit de lucht vallen. Het eerste vrouwenteam onderging voor dit seizoen een metamorfose en bestaat nu uit een groep van vijf, zes speelsters doorgeschoven uit MO19, een stuk of vijf uit het tweede elftal en nog vijf van het oude eerste. Met het aanstellen van Chris Ipenburg als trainer is bij het eerste vrouwenelftal de weg ingeslagen naar een meer prestatieve voetbalcultuur. “Het was altijd gezelligheid voorop. Maar de vereniging wilde graag stappen maken, ook om goede speelsters te binden en te zorgen dat ze niet naar Berkum of Be Quick ‘28 gaan. Daarom hebben ze mij aangesteld”, zegt Ipenburg, een bekende in het Zwolse amateurvoetbal en al weer zo’n tien jaren actief als trainer in het vrouwenvoetbal. Hij trainde eerder de vrouwen van Heino, Berkum en vier seizoenen de ZAC/Zwolsche Boys-combinatie SVO VVZ.
“Ik zou eigenlijk stoppen, maar toen belde WVF”, zegt Ipenburg, die spreekt van een cultuuromslag bij de WVF-vrouwen. “De meiden werden eerder getraind door welwillende ouders. Nu gaat het er op de training toch was fanatieker en serieuzer aan toe, en wordt er ook tactisch getraind. Het gaat langzaam de goede kant op”, aldus de bijna zestigjarige trainer. “Ik blijf nog een jaartje en hopelijk kan ik het team dan goed afzetten in de derde klasse. Maar dat hoeft niet het plafond te zijn.”
Gestolen punten
Tegen EDON ging het bijna mis voor WVF. De ploeg van topscorer Erika de Bok kwam drie keer langszij en kreeg vervolgens vanaf elf meter de kans op 4-3. Door de misser ging WVF er toch nog, als een dief in de nacht, met de punten vandoor. “Een onverdiende overwinning. EDON had recht op meer”, vond Ipenburg, die Maud Broeksema twee keer zag scoren en Celine van Velsen en Mirthe Heitbrink één keer. Het brengt het totaal van Broeksema op 24 dit seizoen en daarmee zit ze op een gemiddelde van iets meer dan twee per competitiewedstrijd.
Broeksema speelde vorig seizoen nog in het inmiddels opgedoekte MO19 en Heitbrink komt uit het tweede. Van Velsen was twee jaren geleden, als speelster van Berkum, op weg naar de winst in de Salverda Trofee toen het seizoen werd afgebroken door corona. Nu staat ze weer in de top tien, maar is ze meer de vrouw van de pass (op Heitbrink en Broeksema) geworden.
‘Geen reden om te gaan’
Broeksema is blij met de veranderingen die bij WVF zijn ingezet. “Ik heb het nu heel erg naar m’n zin bij WVF. De sfeer op de club is sowieso goed en zoals het nu gaat - serieus, fanatiek, doorselecteren- heb ik geen reden om te gaan. Als dit niet was gebeurd en er had na dit seizoen een mooie club aangeklopt, dan was ik misschien wel gegaan”, aldus Broeksema, die ziet dat de vrouwen nu serieuzer worden genomen bij WVF. “We hebben nu ook mooie vrouwenkleding (trainingspakken) van de club. Eerder kregen we hetzelfde als de mannen en dat was allemaal veel te groot.”
Lees woensdag in de papieren editie van De Swollenaer meer over Broeksema in de Salverda Trofee-rubriek.
