Loes van de Stadsgracht
Loes van de Stadsgracht

Willy

Column

In wat voor een absurde wereld we momenteel leven, werd voor mijn gevoel afgelopen zaterdag geïllustreerd door een foto van koningin Elisabeth tijdens de afscheidsplechtigheid van haar echtgenoot prins Philip.

Als een gewond vogeltje zat Elisabeth moederziel alleen en ingedoken in een hoekje van de kerkbank in de St George’s Chapel van Windsor Castle. Prins Philip was haar grote liefde met wie ze op 21-jarige leeftijd trouwde. Eind dit jaar zouden ze 74 jaar getrouwd zijn. Normaliter zou de koningin bij het afscheid van de man met wie ze lief en leed deelde, omringd zijn geweest door familie, vrienden, staatshoofden en bevriende koningen en koninginnen.

Naast haar op de bank zouden ongetwijfeld haar kinderen gezeten hebben, die hun verdrietige moeder troostten door een arm om haar schouders te leggen of even haar hand vast te houden. Maar niets van dit alles gebeurde, want de pandemie is er nog steeds. Net zoals voor ons gewone mensen gelden ook voor royals bijzondere regels in het kader van de pandemie die ons in haar greep houdt. Slechts een klein gezelschap van dertig personen mocht in Engeland lijfelijk aanwezig zijn bij de plechtige afscheidsdienst. De televisie-uitzending hiervan werd echter door miljoenen mensen over de gehele wereld bekeken.

Zojuist hoor ik dat PSV coryfee Willy van der Kuijlen (74) overleden is. Graag wil ik en ongetwijfeld ook alle Groot Eindhoven-lezers zijn familie condoleren. Ook bij het afscheid van ‘onze’ Willy zal soberheid betracht moeten worden, terwijl hij juist een groots eerbetoon verdient. Inderdaad, we leven momenteel in een absurde wereld.