Dames HC Zwolle scheren weer langs de rand van afgrond, maar leven nog
· leestijd 1 minuut Sport(door Mark de Rooij)ZWOLLE - Na een onvergetelijke apotheose op sportpark Het Hoge Laar, met een directe verbinding naar de wedstrijd van concurrent MEP, leven de dames van HC Zwolle nog. Voor het zoveelste jaar op rij scheert de ploeg langs de rand van de afgrond. Met gezichten op onweer, en hier en daar een traan (bij routiniers Lotte Bonenberg en Suzanne Meijering bijvoorbeeld), verlaten de hockeysters van HC Zwolle het veld na de 0-1 nederlaag tegen Union. Tien minuten later vallen ze elkaar gelukzalig in de armen en klinkt er gejuich Van de hel in de hemel, van degradatie naar een kans op handhaving. “We hebben nog geen vakantie”, lacht trainer Roel Stofmeel nadat het goede nieuws vanuit Craeyenhout in Zwolle is beland. Daar verliest MEP met 3-2 waardoor HC Zwolle de directe concurrent één puntje onder zich houdt. Manager Ingrid Meestra heeft een lijntje met Craeyenhout. 2-2, gebaart ze tien minuten voor tijd naar Stofmeel. Slecht nieuws dus, want met een gelijkspel komt MEP naast Zwolle en geeft het aantal gewonnen duels de doorslag. Daarvan heeft Zwolle er eentje minder en dus schreeuwt Stofmeel zijn vrouwschappen naar voren. Zwolle knokt voor wat het waard is om de 0-1 achterstand, opgelopen door een strafcorner in de eerste vijf minuten, goed te maken. Voorin ontbreekt echter de finesse, zoals zo vaak dit seizoen. Het lukt Zwolle niet om te scoren, een rits strafcorners ten spijt, maar dan komt er goed nieuws: 3-2 voor Craeyenhout. Het nieuws wordt echter betwijfeld, want een andere volger zegt dat het nog 2-2 staat. “De goal is afgekeurd”, sipt Meestra. Met dit gegeven komen de speelsters van HC Zwolle naar de dug-out gelopen, gedesillussioneerd, huilend. Na zoveel jaren komt er een einde aan het avontuur in de overgangsklasse, denken ze althans. Maar als in Craeyenhout na een lange discussie toch de 3-2 wordt toegekend maken de tranen van verdriet plaats voor vreugdetranen. “Je hebt een zijden draadje, maar dit is wel heel dun. Zo spannend was het nog nooit”, jubelt Bonenberg als ze net een beetje bekomen is van de emotionele achtbaan. “Het was extra pijnlijk geweest als we dit seizoen waren gedegradeerd, omdat we eigenlijk beter speelden dan voorgaande jaren. Het scoren was alleen een probleem.” Zelf miste Bonenberg in de eerste helft een goede kans en tien minuten na de pauze stond ze al klaar om de bal in te tikken, maar wist Anouk van Heerde de bal net niet bij haar te bezorgen. “De keeper en de verdediging van Union was erg goed. Het was net niet vandaag.” Bonenberg kijkt vol vertrouwen uit naar de p/d-duels. “Ik heb er zin in. We gaan het doen!”Lotte Bonenberg (links) viert de ontsnapping met Mariëtte van Maarseveen. Foto: Pedro Sluiter