‘Deze trainer heeft een contract’

(door Mark de Rooij)

ZWOLLE - Afzeggen voor een training, laat staan wedstrijd, was en is er niet bij voor Hans Tuin, maar van zijn spelers kan hij niet dezelfde overgave eisen. Tijden zijn veranderd, maar bovenal: “Deze jongens hebben geen contract en de trainer wel.”

Tuin (57), geboren en getogen in Zwolle, maakte vorige week bekend dat hij na dit seizoen stopt als trainer. Hij neemt afscheid bij de club waarmee hij zijn grootste successen vierde als voetballer, Zwolsche Boys. De toekomst zal uitwijzen hoe en in welke mate Tuin bij de club betrokken blijft (waarschijnlijk iets in de technische commissie), maar dat voetbal het komende jaar een minder prominente rol inneemt in zijn leven, staat als een paal boven water.

Als voetballer, van onder meer PEC Zwolle (van pakweg zijn tiende tot zijn twintigste) en Zwolsche Boys, en later als trainer (Genemuiden 2, Rouveen, Zwolsche Boys, USV, DES, Wijhe ’92, Hattem, SV Zwolle en Zwolsche Boys) nam de hobby hem grotendeels in beslag. Hij wist niet beter. Dezelfde overgave bespeurt hij niet bij zijn huidige spelersgroep.

De jeugd van tegenwoordig… Behalve als het om de rapformatie gaat, volgt er meestal niet veel positiefs wanneer iemand met deze vier woorden aan een zin begint. Maar hier spreekt geen oude, verbitterde man. Tuin is begripvol.

“In de eerste klasse, hoofdklasse is het anders. Die jongens weten: ‘ik heb een contractje. Tijdens het seizoen is er geen mogelijkheid om weg te gaan’. Dat had ik vroeger zelf ook. In de eerste klasse en de hoofdklasse en in het betaald voetbal. Dat wist je gewoon. Wat ook zo is: de maatschappij is veranderd. De mogelijkheden zijn veel groter om andere dingen te doen. Om leuke dingen te doen. Dat was zegmaar twintig jaar geleden veel minder.” Het is een besef dat bij hem binnendringt wanneer een speler naar hem toekomt met de mededeling: ‘Er is Champions League voetbal. Ik heb een passe-partout en ik ben dan en dan niet op de training.’

“Dat hadden wij vroeger niet. Er was natuurlijk wel Europacupvoetbal, maar daar ging je niet zomaar naar toe.” Tuin begrijpt het als zijn spelers deze mogelijkheden wel met beide handen aangrijpen.

Contract

“Aan de ene kant denk ik van: ‘je bent bezig in groepsverband’. Maar aan de andere kant begrijp ik het ook wel: ‘het is vierde klasse. Waar gaat het eigenlijk over?’ Deze jongens hebben geen contract en de trainer heeft wel een contract. Als trainer vind je het dan wel jammer, dat je weer iemand mist op donderdag. Dat is nooit prettig, maar ik kan er niet kwaad om worden. Wij zaten vroeger niet anders in elkaar. Alleen de mogelijkheid was er niet. En hoe hoger je voetbalt, dan krijg je de mogelijkheid ook niet. Want dan weet je dat je een contract hebt als speler. Maar ik heb een heel leuke, fijne groep. Daar kan ik mee lachen, daar kan ik mee werken. Zwolsche Boys heeft verder niets mee te maken met mijn keuze om te stoppen.”

Tuin wil zelf ook de mogelijkheid hebben om naar die Champions League-wedstrijd te gaan. Of om naar een concert te gaan van Level 42, of De Dijk, op donderdag. Of om een stedentrip te doen. “Ik kan dat niet doen omdat ik trainer ben. Niet dat dat steekt, want daar heb ik voor gekozen. Maar het is fijn dat ik daar straks wel de ruimte voor heb. Misschien is het maar voor een jaar, of twee jaar. Dat ik daarna weer zeg: ‘de voetballerij wil ik weer doen’.”

Naast de lol die hij heeft met zijn collega’s en met spelers is het namelijk de spanning van de competitie die hij het meeste gaat missen. “De ene keer heb je natuurlijk meer spanning dan de andere, maar dat zit hem dan in: ‘Kunnen we kampioen worden? Kunnen we degraderen?’ Ik vind dat lekker. De spanning bovenin is wel prettiger natuurlijk. Maar toch: ik voel me er wel prettig en gezond bij, ook al is het de spanning tegen degradatie. Dat vind ik niet erg. Liever dat dan veilig in de middenmoot. “