Goud in Pyeongchang was onhaalbaar voor Ronald Mulder na buikloop
· leestijd 3 minuten Sport(door Mark de Rooij)
ZWOLLE – Hoe verklaarbaar het falen van Ronald Mulder op de Olympische Spelen en de WK sprint ook is, de pijn over een mislukte gouden missie is er niet minder om bij de Zwolse schaatser. "Dit was misschien wel mijn laatste kans", beseft de 32-jarige Mulder.
Mulder tekende onlangs opnieuw het Gouden Sportboek van Zwolle voor zijn prestaties op de internationale podia, maar terugkijkend op zijn schaatsseizoen overheerst doffe teleurstelling. Een zevende plaats op de olympische 500 meter en een achtste plaats op de WK sprint; daar doet iemand met onder meer een olympische medaille in zijn bezit het natuurlijk niet voor.
Een half seizoen presteerde Mulder op de toppen van zijn kunnen met 500 meter-goud op de eerste EK afstanden ooit als absoluut hoogtepunt. Een chronische buikloop gooide vervolgens roet in het eten; twee en en halve week kon Mulder niet trainen zoals hij wilde. En dat uitgerekend in de periode dat hij een basis wilde leggen voor de tweede helft van het seizoen, waarin het moest gebeuren. “Ik wil niet naar excuses zoeken, maar ik kan er niet omheen. Dit is gewoon een feit. Je leeft als topschaatser op het randje en als je daar net overheen gaat en je wordt ziek... Dat kan een paar dagen, maar dat moet geen twee en een halve week zijn. Als dat de periode is waarin je juist weer een basis wilt leggen, dan durf ik wel te zeggen dat dat de reden is dat ik niet heb kunnen 'leveren'. Je probeert zo snel mogelijk terug te komen, maar dat is helaas niet gelukt.”
Fysiek niet in staat tot goud
Waar Mulder voor het grote publiek misschien één van de kanshebbers was op olympisch goud wist de 'Zwolse Samson' wel dat hij zelf in ieder geval niet 'top' was. “Je weet dat het slecht is als je twee en halve week niet kunt trainen, maar je wilt nooit geloven dat het daardoor kansloos is. Ik ben er altijd in blijven geloven. In trainingen kon ik ook echt wel goede dingen laten zien, en dan is het hopen dat dit in wedstrijden ook lukt. Op de Spelen werd ik ook wel weer beter. Het zat er tegenaan, maar ik was gewoon niet goed genoeg om die ultieme race te rijden, zoals ik bijvoorbeeld op de OKT deed. Met een perfecte race had ik misschien brons kunnen halen, maar goud en zilver was te ver weg. Daar was ik fysiek niet toe in staat op dat moment. Dat kun je ook pas achteraf zeggen, want je weet niet hoe een ander gaat rijden.”
'Lijntje was te dun'
Was het noodlot te voorkomen geweest? Een vraag die Mulder zichzelf ook heeft gesteld. “Natuurlijk. Had ik minder wedstrijden moeten rijden of had ik andere beslissingen moeten nemen? Zoals over het trainingskamp in Collalbo – op hoogte herstel je toch minder.” Mulder kampte met koorts en twijfelde over zijn verblijf aldaar. “Had ik mijn team daar achter moeten laten? Dan was ik anderhalve week thuis geweest zonder team. Achteraf gezien had ik andere keuzes gemaakt, maar op dat moment had ik dat niet kunnen weten. Die buikloopontsteking was daar sowieso gekomen. Het blijkt dat dit een zwak punt van mij is; ik heb gevoelige slijmvliezen. Dat wist ik al, maar dat het deze uitwerking had, is wel heel zuur.”
Mulder zag in het slotweekeinde van het internationale schaatsseizoen (17 en 18 maart, World Cup Minsk), de Noor Havard Lorentzen het 500 meter-klassement winnen en Hein Otterspeer de tweede plaats voor zijn neus wegkapen. Na een derde plaats op zaterdag werd hij zondag achtste. “Het lijntje was gewoon te dun. Ik had te weinig basis om constant goed te rijden. Dan is het ook wel lekker dat het nu voorbij is en dat ik even rust kan pakken.”
Olympische Spelen 2022
Het besef dat zijn derde Olympische Spelen misschien wel zijn laatste zijn geweest was er al in de aanloop naar Pyeongchang. “Ik ben netr 32 geworden. Als ik er over vier nog mag staan, heel graag, maar of dat gaat lukken? Die jonge gasten komen eraan en het is aan mij om dat tegen te gaan, maar dit was misschien wel mijn laatste kans. Daar was ik me zeker van bewust, maar ja, dingen lopen zoals ze lopen. Accepteren is een groot woord , maar het is niet anders. Ik kan het niet meer terugdraaien en ik heb er van gemaakt wat ik kon. That's it.”
