Veel scorende spits terug bij de club waar hij ooit boos zijn spullen inleverde
· leestijd 2 minuten Sport(door Mark de Rooij)
ZWOLLE – Jeffrey de Nooijer (29) keerde deze zomer terug bij de club (Zwolsche Boys) waar hij als B-junior boos zijn spullen inleverde omdat hij het helemaal had gehad met zijn trainer en het bestuur. 130 competitiedoelpunten (bij ZAC, SV Zwolle, EDON, Dieze West en KHC) later is de spits terug: ouder, wijzer en veel minder rebels.
“Vroeger was ik wel rebels ja”, lacht De Nooijer als ondergetekende iets suggereert over zijn vertrek destijds bij Zwolsche Boys. Een vertrek met slaande deuren, waar hij nu hartelijk om kan lachen. “Er waren wat problemen met trainers en bestuur”, zegt hij. “Trainers die het altijd beter weten en vroeger ging ik daar altijd tegen in. We zijn wat wijzer en verstandiger geworden”, zegt De Nooijer na de met 4-1 gewonnen bekerwedstrijd tegen Nieuwleusen, waardoor Zwolsche Boys door is naar de knockout-fase van de districtsbeker. Hij scoorde in elk van de drie groepsduels, want dat is wat De Nooijer doet: doelpunten maken. Hij begon ermee, op prestatief niveau, in het seizoen 2007/2008 bij ZAC, de grote rivaal van de club waar hij in de jeugd speelde.
Dat De Nooijer destijds bij buurman ZAC ging voetballen, moet volgens hem niet worden opgevat als een middelvinger naar Zwolsche Boys. “Ik woonde hier om de hoek en (iemand van) ZAC zag mij op een veldje voetballen en vroeg aan mij 'waar voetbal je'. Ik zeg 'nergens' en toen heb ik één wedstrijd mee gedaan met de A1 en daarna kon ik gelijk met de selectie meetrainen. Ik was toen zeventien.”
De Nooijer kwam bij ZAC 1 onder de hoede van Jan Verheijen en later Freddy Prins en Herman Oosterhaar, allemaal mensen die, in het heden of verleden, bij Zwolsche Boys werk(t)en of speelden. De band met Oosterhaar is een hechte gebleken. De trainer haalde hem in 2014 van EDON, waar hij aan de lopende band scoorde, naar KHC. Ook bij de Kamper eersteklasser vond De Nooijer makkelijk het net en werd hij een vaste waarde.
'Rustiger aan'
De vraag waarom hij nu, als twintiger, de overstap maakt naar een club die twee klassen lager speelt, is voor hem niet moeilijk te beantwoorden. “De reistijd. Ik had niet weg gehoeven, maar ik was er aan toe om wat rustiger aan te doen. Ik heb twee kinderen en op een gegeven moment zegt het thuisfront ook dat je wat vaker thuis moet zijn. Ik moet hier nu één uur aanwezig zijn en dat is een stuk fijner dan elf uur. Ook bij een uitwedstrijd kun je gewoon al om vijf uur, half zes thuis zijn. En dat is beter dan half acht”, zegt De Nooijer, die twee seizoenen geleden terug kwam op zijn beslissing om van eersteklasser KHC (Kampen) naar Zwolsche Boys te gaan.
Kunstgras
“KHC had problemen in de spits en toen ze hebben mij gevraagd om terug te komen. Ik had nog geen officiële wedstrijd gespeeld bij Boys en er lag hier een kunstgrasveld waar ik niet op kon voetballen. Dat deed echt zeer aan de rug. Nu ligt er een nieuwe, en bovendien zijn we ook weer op natuurgras gaan voetballen.”
