Salverda Trofee: voor Lodewijk de Vries is maken van goals eigenlijk helemaal niet zo belangrijk
· leestijd 2 minuten Sport(Door Erik Riemens)
AMATEURVOETBAL – Balletjeswachters, stormrammen, pinchhitters, werkpaarden en paradepaardjes. In het klassement van de Salverda Trofee vinden we doelpuntenmakers in allerlei gedaantes terug. In deze rubriek laat De Swollenaer het licht schijnen op een aanvaller met vier vaste vragen. Deze week: Lodewijk de Vries, maandag 41 jaar geworden, van Zwolsche Boys.
Nee de Salverda Trofee gaat hij dit jaar niet nog een keer winnen. In het belangrijke degradatieduel zaterdag tegen HTC (4-2 winst), opende ‘Loki’ wel de score. “Mijn 290-ste goal in mijn loopbaan en dat zijn alleen officiële competitiedoelpunten, dus nog zonder nacompetitie-, oefen- en bekerduels. Zaterdag was pas mijn derde goal van het seizoen, maar ik heb ook maar acht wedstrijden gespeeld”, aldus De Vries die de negentig minuten niet volmaakte en notabene op zijn verjaardag naar het ziekenhuis moest. Het lijf sputtert en pruttelt steeds meer tegen.
“Dat is zeg maar mijn jaarlijkse apk-keuring. Mijn enkel is echt naar de kloten. De jongens zeggen weleens van ‘Loki, doe nou rustig en denk aan je gezondheid’. Maar ik ben nog steeds heel fanatiek hè. Gelukkig kunnen we niet rechtstreeks meer degraderen, dat is een geweldige prestatie. Daar mogen we écht trots op zijn, want we waren al dood en begraven.”
Hoe oud was je toen je op voetbal ging en was het al snel duidelijk dat jij een doelpuntenmaker was?
“Ik ben begonnen bij ZAC. Toen was ik 4 jaar en dus te jong. Mijn neefjes zijn een jaar ouder en die mochten toen wel op voetbal. Ik niet en moest toen zo ontzettend huilen, dat gezegd werd van ‘nou doe dan maar mee.’ Ik was een echte balletjesafwachter en pikte mijn doelpuntjes wel mee.”
Hoe belangrijk zijn doelpunten voor jou?
“Dat klinkt gek, maar eigenlijk helemaal niet zo. Van een mooie steekpass geniet ik ook. Wel vind ik het mooi als ik een belangrijke goal maak. Op de een of andere manier gaat mij dat wel goed af, er staan in zulke wedstrijden. Maar weet je wat ik eigenlijk belangrijker vind dan scoren? Overal waar ik kom - zo speelden we vorige week met de Boys in Elburg tegen ESC - word ik vriendelijk ontvangen en is er van beide kanten respect. Dat is ook zo bij VVOG, Alcides, SV Zwolle en Dieze West, al is Zwolsche Boys inmiddels wel mijn cluppie geworden. Ik was er assistent-trainer en speel er nu. Volgend seizoen ook? Ik heb nog geen besluit genomen. Ik ben nu 41 jaar, maar toch zijn er nog steeds clubs die bellen hè.”
Juich je altijd op dezelfde manier na een doelpunt?
“Nee niet echt. Toen we in 2017 met Zwolsche Boys promoveerden en ik de winnende maakte (tegen PW, ER) heb ik mijn shirt uitgetrokken. En bij mijn 100-ste en 250-ste goal ook, maar toen had ik er een shirt met tekst onder hoor, ha, ha.”
Wat betekent de Salverda Trofee voor jou?
“Ik ben trots dat ik ‘m twee keer gewonnen heb.”
