Terugblik: hoe Zwolsche Boys in 1984 de Drentse droom verstoorde
· leestijd 2 minuten Sport(door Harry Bouwhuis)
AMATEURVOETBAL
Zondag 13 mei 1984. Op het veld van vv Hoogeveen kijken achtduizend toeschouwers naar het beslissingsduel tussen Zwolsche Boys en Emmen. Bij winst kan de Drentse ploeg niet alleen kampioen worden maar ook de felbegeerde stap naar het betaalde voetbal zetten. De Boys gaan echter met de titel aan de haal (2-1).
Na de sanering uit het profvoetbal in 1969 wordt Zwolsche Boys, opgericht in 1918, ingedeeld in de vierde klasse, de kelder van het zondagamateurvoetbal. Vijftien jaar later is de vereniging terug op het niveau dat past bij de roemruchte historie. Eerder al in 1979 promoveren de groenwitten onder clubicoon Rein van Veen na een zwaarbevochten 0-0 tegen rivaal Hattem naar de zondaghoofdklasse.
Aartsvijand
In het seizoen 1983/1984 is een beslissingswedstrijd tegen Emmen noodzakelijk als slotstuk van een spannende kampioensrace in de hoofdklasse B. De ambiance in Hoogeveen is fantastisch met volgepakte tribunes en een uitbundige sfeer. “Geweldig. Verreweg de meeste supporters waren afkomstig uit Emmen”, weet toenmalig Boys-trainer Ben Hendriks nog. “Het ging voor hen niet alleen om de titel maar ook om toetreding tot het betaalde voetbal.” De in 1981 bij PEC Zwolle als prof gestopte Hendriks, die als centrale verdediger met Rinus Israël jarenlang een slijtvast duo vormde, werd jeugdtrainer bij PEC en daarna twee jaar hoofdtrainer bij de Boys. “Het was de club uit mijn jeugd. Ik debuteerde op mijn vijftiende in het eerste in de tweede divisie. Een paar jaar later vertrok ik naar aartsvijand PEC Zwolle. Destijds was zo’n overgang ‘not done’. Toen ik bij mijn oude cluppie terugkwam als trainer kende ik uit mijn tijd speler maar weinig mensen meer. Voorzitter Gerrit van der Brug haalde mij binnen.”
De ’Nötte’
Het kampioenselftal van 1983/1984 had volgens Hendriks misschien ook meegekund in de tweede divisie, jaren de vaste pleisterplaats van PEC en de Boys. “Een ingespeelde ploeg met een paar uitschieters. Freddy Prins en Rijk van Ark waren de mannen met het overzicht en loopvermogen. Johan Neuteboom had een echt neusje voor de goal. Ze speelde ook in het Nederlands amateurelftal. Achterin stond het als een huis. En dan was er natuurlijk ook nog ‘good old’ Puck van der Horst.”
Uitgerekend de captain brengt zijn elftal na een half uur spelen in het hol van de leeuw op 1-0 door van afstand de grabbelende Emmen-doelman Gerrit Meringa te verrassen. De formatie uit Zuid-Oost Drenthe krijgt legio kansen, maar pas in de tweede helft scoort Jan Schipper de 1-1. De druk neemt toe, Zwolsche Boys trekt echter alsnog aan het langste eind. Linksback Hans Tuin slingert een vrije trap richting de zestien meter, een subtiel hakje volgt waarna Neuteboom, alias de Nötte, ineens vogeltje vrij staat. De bekende Zwolse fotograaf Jan Drost legt het doelpunt feilloos vast. Zonder zijn archief te raadplegen kan Drost, ruim 37 jaar na dato, de foto nog zo terughalen in zijn herinnering. “Alles zit erin. Vooral de emotie. Een mooie plaat al zeg ik het zelf.”
Hendriks denkt nog weleens aan dat ultieme moment. “We gingen compleet los. Want de spanning was enorm. Gerrit van der Brug heeft het doelpunt volgens mij helemaal niet gezien. Het werd hem teveel.”
Leegloop
Dat klopt. De preses verlaat al in de rust het sportpark. Eenmaal buiten hoort hij een enorm gejuich. Het is de gelijkmaker van Emmen. Als hij een heel eind verderop bij een politieauto informeert naar de tussenstand hoort hij dat het 2-1 is ‘voor die lui uit Zwolle’. De dolgelukkige voorzitter is net op tijd terug als het laatste fluitsignaal klinkt.
Het kampioenschap krijgt geen vervolg in de strijd om de landstitel voor zondagamateurs tegen VV Geldrop en het Utrechtse Elinkwijk. “Het was op”, aldus Hendriks. “Het seizoen erop werden we zesde. De leegloop was te groot.”
In 1986 volgt degradatie na een 1-0 nederlaag in een beslissingsduel tegen WKE. De jaren van het topamateurvoetbal zijn definitief passé voor de Boys. De club koerst daarna snel af richting een marginaal bestaan in het zondagamateurvoetbal. En Emmen? Die worden in het seizoen 1984-1985 laatste in de hoofdklasse met zestien punten. Niemand ligt er wakker van want de licentie voor betaald voetbal is dan al binnen. Met Ben Hendriks vanaf 1988 drie jaar als hoofdtrainer aan het roer.
