Voedingsplan en (nog meer) wilskracht zetten Lucas op het spoor naar WK Iron Man

(door Mark de Rooij)

TRIATLON 

Een derde plaats op de kwart triatlon in Triathlon Zwolle is voor Han-Peter Lucas een mooie afsluiting van het seizoen. Een seizoen waarin de Zwollenaar vriend, vijand en zichzelf verraste door als amateurtriatleet een ticket te veroveren voor de WK Iron Man op Hawaii. Wat is het geheim van de man die zijn talent laat ontdekt heeft?

Lucas had eind 2019 een missie, maar dat deze zou leiden tot deelname aan de WK Iron Man, het summum voor triatleten, daar durfde hij toen niet eens van te dromen. “Het doel was om een hele triatlon te kunnen voltooien.” We hebben het over 3,8 kilometer zwemmen, 180 km fietsen en 42,2 km (marathon) lopen. Voor de duidelijkheid: in Triathlon Zwolle zijn de afstanden een kwart, of een achtste daarvan.

Lucas eindigde in augustus op de EK Iron Man in het Duitse Frankfurt als eerste Nederlander, als tweede in zijn leeftijdsklasse (40-44 jaar) en als 34ste in een speelveld van in totaal 1500 deelnemers. Lucas, die op donderdag 30 september 41 jaar wordt, gaf daarmee meerdere professionele triatleten het nakijken. Triatleten die er niet nog een fulltime baan naast hebben en een gezin met twee kinderen (acht en negen jaar).

Het was de beloning voor anderhalf jaar keihard werken en offers maken. Lucas nam eind 2019 een trainer in de arm, Lars Karmelk, omdat hij zoals gezegd een missie had: het uitlopen van een hele triatlon. Een van de eerste dingen die hij van zijn trainer moest aanpassen, was de voeding. Niet alleen tijdens de wedstrijd, maar misschien nog wel belangrijker: tijdens de training.

In Lucas’ optiek was de verhouding: tachtig procent duurtraining, tien procent kracht en tien procent explosiviteit. Lucas weet nu dat het ‘vierde onderdeel’, voeding dus, net zo belangrijk is. “Ik was eigenlijk slecht in mezelf verzorgen. Ik ging gewoon met een flesje water naar de training. Maar dat is niet genoeg. Tijdens de training gaat dat misschien nog wel, maar voor het herstel is het funest. Dat werkt dan ook door naar de volgende training en uiteindelijk kom je in een neerwaartse spiraal.” 

Lucas werkt nu geen training of wedstrijd meer af zonder een goed voedingsplan en volgens hem is dat een van de pijlers onder zijn grote progressie. “Het is vooral de consistentie die nu in de trainingen zit. Daardoor ben ik met sprongen vooruit gegaan. ”

Naast deze praktische zaken is daar natuurlijk het mentale aspect. Dat Lucas diep kon gaan, wist hij al, maar ook dat aspect kreeg dankzij ‘de missie’ een nieuwe dimensie. “Je hebt natuurlijk niet altijd zin om door die pijngrens heen te gaan, daar komt wilskracht bij kijken. Maar als je iets graag genoeg wilt...” Volgens Lucas is het een ‘way of life’ die je je als triatleet eigen moet maken. “Het moet een gewoonte worden, dan gaat het op een gegeven moment wel makkelijker.”

‘Waar doe ik het voor?’

Er kwam heel wat los bij Lucas toen hij na anderhalf jaar pittige trainingsarbeid, wat ook voor zijn gezin niet makkelijk was, over de streep kwam in Frankfurt. “Een onbeschrijfelijk gevoel. Je bent er anderhalf jaar mee bezig. En soms denk je dan wel eens ‘waar doe ik het voor’. Sta ik hier weer ‘s ochtends vroeg op een loopband in een garage. Het kost best veel, ook voor het gezin”, aldus de man die salesmanager is bij een bedrijf dat professionele luidsprekers verkoopt. Een baan met veel verantwoordelijkheid, maar ook veel vrijheid om zijn eigen uren in te delen. “Anders had ik dit ook niet kunnen doen”, zegt Lucas.

Unieke kans

Met die offers voor hemzelf en zijn omgeving in het achterhoofd was Lucas aanvankelijk niet van plan om het ticket daadwerkelijk te gaan verzilveren. “Uiteindelijk zijn mijn vrouw toch ‘je moet het gewoon doen’. We weten dat het nog een erg druk jaar wordt daardoor, maar we hadden allebei zoiets van: ‘het is een unieke kans’. Je weet niet of je nog eens zo’n kans krijgt.”

‘Ongelooflijk’

Vanaf nu staat alles in het teken van de WK in Kailua-Kona, Hawaii, in oktober. Lucas kon kiezen om mee te doen in Saint Louis (Utah) in mei of in Hawaii in oktober. Aangezien dat laatste de droom is van elke triatleet, was de keuze voor hem snel gemaakt. “Dat is de plek waar het met ‘Iron Man’ allemaal begon (in 1978, MdR). Dat is het summum voor triatleten, om daar mee te kunnen doen”, zegt Lucas. De opwinding in zijn stem is hoorbaar. “Ik ben ooit begonnen met een achtste triatlon. Om te kijken hoe het is. Elf jaren later ga je naar Hawaii. Ongelooflijk.”

Tiende editie Triathlon Zwolle 

Zijn optreden in de FysioZwolle Triathlon, waar hij dus als derde eindigde op de kwart afstand, staat volledig los van de voorbereiding op de WK. Omdat zijn trainingen van de laatste tijd gericht waren op een volledige triatlon voelde de wedstrijd in Zwolle voor Lucas als een sprint. Daarin waren Martijn Paalman (winnaar in 1.53,46) en Sander Hoogeveen (tweede in 1.55,11) zaterdag een stukje beter. Lucas was wel de beste van de veertigplussers met een tijd van 1.56,08. “Met het zwemmen was ik niet zo blij, verlies ik gewoon twee minuten. Dat is een aandachtspuntje, maar daar kunnen we de komende tijd aan gaan werken. Het fietsen en lopen ging eigenlijk boven verwachting snel”, aldus Lucas.

Renate Post uit Emmen won bij de vrouwen met een enorme voorsprong op de rest van het veld. In totaal voltooiden 27 vrouwen de kwart triatlon.

De achtste triatlon werd een prooi voor Martijn Schutteman, die zijn jongere rivalen Martin van Heteren en Mathijs Hofman voor bleef. Een speciale vermelding voor tiener Aniek Mars, die heel knap als zesde eindigde en met afstand de beste vrouw was op deze afstand.