Djavan Anderson is een 'box-to-box-speler' die het grotendeels moet hebben van zijn loopvermogen. Hier snelt hij een tegenstander voorbij in de wedstrijd tegen NEC (1-1).
Djavan Anderson is een 'box-to-box-speler' die het grotendeels moet hebben van zijn loopvermogen. Hier snelt hij een tegenstander voorbij in de wedstrijd tegen NEC (1-1). Foto: © Pedro Sluiter

Veelzijdigheid is kracht van PEC-aanwinst Anderson; ‘als ik op het veld sta, geniet ik altijd’

· leestijd 3 minuten Sport

(door Mark de Rooij)

PEC ZWOLLE 

Links, rechts, achterin, middenveld. Het maakt Djavan Anderson, de aanwinst die zaterdag zijn debuut maakte voor PEC Zwolle, niet uit. “Als ik op het veld sta, geniet ik altijd”, zegt de geboren Amsterdammer, die er heilig van overtuigd is dat PEC in de eredivisie blijft.

Het is even schrikken voor de man die Mees de Wit in het duel met NEC (1-1) vervangt als linksback, of beter gezegd, als de man die de linkervleugel bestrijkt in de aanvallende 3-5-2-variant van PEC-trainer Dick Schreuder. Een kwartier voor tijd verlaat Anderson het veld met een van pijn vertrokken gezicht. “In een kopduel kreeg ik een beuk van de zijkant waardoor mijn kaak uit de kom ging. Dat was schrikken, maar het viel uiteindelijk mee. Hij was weer vrij snel op z’n plek. Nog wel wat hoofdpijn aan overgehouden, maar vooralsnog geen verdere schade”, zegt Anderson, die al met pijnstillers speelt vanwege een gekneusde voet. Ook dat is verder geen probleem. “Ik denk dat ik die voet nog wel even voel deze week, maar met pijnstilling was het gewoon goed te doen.”

Het scheelt weinig of de 26-jarige aanwinst kan zich al in zijn eerste wedstrijd voor PEC een heldenstatus aanmeten. Na een uur spelen is de mee opgekomen linksback het eindstation van een flitsende Zwolse uitbraak en schuift hij de bal voorbij de keeper. De 2-1 lijkt in de maak, maar een terug gesnelde verdediger van NEC voorkomt het feestje. Omdat PEC even later met tien man komt te staan (rode kaart Siemen Voet), wordt het punt vervolgens gekoesterd en de 1-1 over de streep getrokken.

Terugkijkend op zijn kans zegt Anderson: “ik denk dat die bal van Mus (Saymak, MdR) op mij iets te ver naar de buitenkant is, maar goed, als die verdediger er niet is op de doellijn schiet ik hem er in. Links is wel mijn mindere been. Als die op m’n rechtervoet komt in zo’n situatie, kan ik hem wel harder inschieten. Nu koos ik voor een rollertje.”

Het is al met al een goed debuut van de vierde en laatste aanwinst van de winterse transferperiode, die waarschijnlijk zal verhuizen naar de rechterflank als Mees de Wit weer fit is. Het is geen probleem voor Anderson, die zich lekker voelt als buitenspeler in het 3-5-2-systeem, of dat nou op links of rechts is.

Er zijn eigenlijk maar weinig posities op het veld waar Anderson niet kan worden geposteerd, maar met zijn enorme loopvermogen komt hij op de flank het beste uit de verf. Zeker in de manier waarop Schreuder het 3-5-2-systeem hanteert, dat wil zeggen: de aanvallende variant.

Andere invulling 3-5-2

“Ik heb ook gespeeld met 3-5-2 systemen in Italië waar je met vijf achterop stond en dan was je gewoon verdediger als buitenste van die vijf. Die invulling is heel anders. Hier is het spelen om te winnen, vooruit drukken en als buitenspeler doorverdedigen op de back. De focus ligt op het zo snel mogelijk veroveren van de bal. Dat is een voorwaarde om daarna te kunnen gaan voetballen. Ik denk dat deze trainer het heel goed voor elkaar heeft met deze groep”, zegt Anderson, die sowieso erg te spreken is over wat hij in Zwolle aantreft.

Intensiteit

“Meteen toen ik hier kwam had ik zoiets van ‘dit moet goed komen’. De sfeer op de club, het niveau dat wordt gehaald op de trainingen, de intensiteit van de technische staf. Dat is allemaal goed. We hebben een hartstikke leuke groep. Alle voorwaarden om erin te blijven. Ik ben er heilig van overtuigd dat het goed komt.”

Op welke positie Anderson daar zijn bijdrage aan gaat leveren, is hem om het even. “Als ik op het veld sta, geniet ik altijd, ongeacht mijn positie. Ik speelde altijd het liefst op het middenveld, maar naarmate ik ouder werd ben ik gaan inzien dat spelen belangrijker is dan een voorkeur hebben en misschien op de bank belanden.”

Lazio Roma

Dat Anderson volgend seizoen nog bij PEC speelt is onwaarschijnlijk omdat de Amsterdammer voor zijn kans hoopt te gaan bij de Italiaanse topclub Lazio Roma, waar hij nog tot en met volgend seizoen onder contract staat. PEC is de derde club waar Anderson op huurbasis aan wordt uitgeleend door Lazio. Hij kijkt er niet meer van op. “Tuurlijk zou het mooi zijn als je lang bij een club kan spelen, maar dat hoort erbij in de voetballerij. Die onzekerheid, daar moet je rekening mee houden als voetballer. Ik ben er ook mee leren omgaan. Ik vind het eigenlijk ook wel leuk dat ik in mijn leven al op zoveel verschillende plekken ben geweest.”