Nastaran heeft haar draai wel gevonden in onze stad.
Nastaran heeft haar draai wel gevonden in onze stad. Foto: Nastaran Beikpourian

Zwolse Iraanse Nastaran zet zich in voor mensenrechten

· leestijd 2 minuten Algemeen

(door Sigrid Aalfs)

ZWOLLE - Zwolle heeft veel kleurrijke inwoners. Nastaran Beikpourian, oorspronkelijk uit Iran, is daar een van. Ze is actief voor de mensenrechten; ze noemt zichzelf mensenrechtenactivist. Ze houdt van koken en vindt het belangrijk de Iraanse cultuur wat bekender maken. 

Daarom deed ze onlangs mee aan het project ‘Een Avondje Gerechtigheid - Iran’ van Amnesty International Nederland. Nastaran hielp deze organisatie met het samenstellen van een unieke maaltijdbox met Iraanse gerechten. “Ik deed mee, omdat ik het belangrijk vind dat mensen elkaar begrijpen én ik wil zo laten zien dat Iran meer is dan een dictatuur. Het is juist een land met gastvrije mensen.”

Vluchteling

Nastaran vluchtte zeven jaar geleden vanuit Iran naar Nederland, met man en hond, en kwam in Zwolle terecht. Ze was politiek vluchteling. Onlangs studeerde ze af aan de internationale pabo in Meppel. Nu gaat ze op zoek naar een baan als leerkracht op een internationale basisschool. Nastaran is daarnaast heel actief als vrijwilliger voor Amnesty International. De afgelopen jaren vooral voor mensen- en vrouwenrechten; nu vooral voor de kinderrechten. “Ik hield me bezig met het inzamelen van kerstcadeautjes voor 120 kinderen en met het verzamelen van handtekeningen voor onder meer Iranese gevangenen. Met alle activiteiten probeer ik mensen meer bewust te maken van mensenrechten.” 

Vrijheid

Ook stond ze op festivals als het Bevrijdingsfestival en Zwolle Unlimited bij een kraam van Amnesty. “Ik help graag mensen die geen vrijheid of stem hebben; ik heb die wel en daarmee kan ik helpen. Iraniërs hebben weinig vrijheid; burgers worden daar door de eigen regering beschoten.” Toen ze net in ons land was, viel het haar op hoezeer het klimaat van Noord-Iran, waar ze vandaan komt, en Nederland op elkaar lijken. Ook vindt ze beide landen groen. 

Fiets

“Ik geniet van de mooie natuur rond Zwolle. Ik fiets graag; als kind leerde ik dat al, maar omdat ik het lang niet had gedaan, dacht ik dat ik het niet meer kon. Gelukkig viel dat erg mee. Ik vind het vooral fijn in de lente, wat minder bij nat en koud weer. Fietsen geeft me het gevoel onafhankelijk te zijn en het zorgt er ook voor dat de lucht schoon blijft, in tegenstelling tot de auto. En ik kan zo hard gaan als ik wil, zonder files. Het valt me ook op hoe Nederlanders met wel twee of drie personen prima op een fiets kunnen rijden.”

Spontaan

De culturen zij heel verschillend. Nastaran vindt Nederlanders direct, terwijl Iraniërs dat totaal niet zijn. “Nederlanders leven met hun kalender en willen vaak afspraken plannen, terwijl Iraniërs graag spontaan langs gaan bij vrienden. Ik moest daar aan wennen, maar ik vind het nu eigenlijk wel fijn; zo heb ik ook mijn privacy.” Ze maakte ook Nederlandse vrienden. Al met al is de 38-jarige Iraanse aardig ingeburgerd hier. 

Maaltijd

Het nationale project ‘Een Avondje Gerechtigheid – Iran’ werd vorige week afgesloten. Het hield in dat mensen die interesse hadden een speciale maaltijdbox konden bestellen met verse ingrediënten om zo thuis kennis te maken met de Iraanse cultuur. Onder het genot van thuisbereide maaltijden konden ze met behulp van een folder en conversatiestarters het gesprek aangaan over mensenrechten in Iran. Wat Nastaran nog wel kan meegeven over de Iraanse keuken aan de Swollenaer lezer, is dat curry, mint voor in yoghurt, als thee en als bijgerecht, en rijst en brood veel wordt gegeten.

Rechten

“Iran is een heel ander land dan Nederland”, aldus Nastaran. “Het hanteert bijvoorbeeld de doodstraf en voert jaarlijks veel executies uit. Ook voor mensen die ten tijde van hun misdrijf minderjarig waren, wat volgens internationale wetgeving niet mag. Iranese vrouwen hebben niet dezelfde rechten als mannen; zij moeten in het openbaar een hoofddoek dragen, mogen niet alleen reizen of zomaar scheiden. Er is nauwelijks vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Verdedigers van mensenrechten liggen onder vuur en worden tot lange gevangenisstraffen veroordeeld.”