Het kan nog…
· leestijd 1 minuut ColumnDe week van de waarheid voor PEC Zwolle begon met een reuze kater. De anticlimax van direct na de wedstrijd tegen FC Utrecht veranderde later op de zaterdagavond in een regelrechte ontgoocheling. Op de sociale media ging een filmpje rond dat bewees dat de VAR, het videohulpje van de scheidsrechter, had geblunderd en een geldig doelpunt van ons heeft afgekeurd.
Zo ziet het er dus uit in de hoek waar klappen vallen. We krijgen de tikken links en rechts om de oren. Wanneer wij winnen, gaan ook de directe concurrenten met de winst aan de haal en nu ons twee punten zijn ontstolen door een kapitale blunder bungelen we aan een gerafeld zijden draadje weer onderaan de ranglijst.
Lang blijven hangen in frustratie heeft geen zin. Je komt er niet hoger mee op de ranglijst. Ik hoop van harte dat het hele team zondag de welbekende knop heeft omgezet. Ook al is men bestolen.
Voor mij als supporter was het een loodzware wedstrijd. De achterstand drukte mijn humeur naar standje onder nul. Erg gezellig vond ik het allemaal niet op de tribune. Ik keek er het degradatiespook in de ogen. Toch werd er op het veld gestreden en zag ik een pot voetbal waar de neutrale toeschouwer geboeid naar zal hebben gekeken.
Iedere speler in het blauwwitte shirt legde zijn ziel en zaligheid in zijn spel. Het grote mankement zat echter in de voorhoede. Zijn slagen er daar maar niet in de kansen af te maken. En als er dan eindelijk een bal in het doel is gejaagd, wordt deze onterecht afgekeurd.
Na een nachtje slapen schudde ik het leed van me af. Woensdag ga ik mee naar Rotterdam waar we concurrent Sparta ongenadig in de kerkers van hun ‘Kasteel’ zullen opsluiten en pijnigen.
Sporter en supporters geven nooit op voor het laatste fluitsignaal van deze competitie. Het is de onvoorwaardelijke liefde die hem drijft. Ook al zijn het broze strohalmen, we zoeken naar houvasten. Desespereert nimmer staat niet voor niets in onze clubnaam.
PEC Zwolle heeft ons in de tweede helft van dit seizoen met 21punten weten te overtuigen. In het eerste deel van deze competitie hebben we het laten liggen en bungelden we met Kerst kansloos onderaan. De wederopstanding van 2022 is een steunpilaar voor ons vertrouwen. En als de scheidsrechter van dienst geen blackout heeft komende week, kan het nog steeds.
Anton Cramer
