Een lach en een traan
Met een glimlach stap ik weer in mijn auto. Ik ben op deze vroege voorjaarsochtend bij mevrouw Dirks geweest voor een nagesprek.
Mevrouw Dirks vertelt me hoe het met haar gegaan is sinds de uitvaart van haar man. Over de dingen die ze als lastig ervaart, zoals het alleen moeten eten. Over de verdrietige herinneringen aan nare dingen die gebeurd zijn in de korte periode dat haar man ziek was. Dat er van die onbewuste momenten zijn dat ze iets tegen hem wil zeggen en dat er dan ineens het besef weer is dat hij er echt niet meer is. Een traan biggelt af en toe over haar wangen en ze trekt dan haar zakdoekje tevoorschijn die ze daarna steeds weer in haar mouw terugstopt.
Sfeer
De koffie smaakt goed, net als het koekje dat mevrouw Dirks op een mooi schaaltje serveert. Ik krijg er meerdere aangeboden. De kaars die staat te branden bij de foto van haar man geeft een mooie sfeer. Even later hebben we dikke pret als ze beschrijft hoe ze probeert via internet te bankieren. Iets wat haar man eerder altijd deed. En dat het door haar trillende vingers heel lang duurt om in te loggen met de QR-code.
Emoties
Fijn, om zo in alle rust even bij haar te zijn op deze zonnige ochtend. Het doet ons allebei goed te delen in onze emoties die alsmaar heen en weer gaan. Het mag er allemaal zijn. In de auto voel ik me tevreden dat ik dit werk mag doen. Dit soort mooie momenten dragen daar erg aan bij.
Marjanne Staal Uitvaartverzorging
www.marjannestaal.nl
06 – 109 66 939