Dat viel mee
Ik bel voor een voorgesprek aan bij Henk en Alie, respectievelijk 79 en 78 jaar oud. Aan de telefoon vertelde Henk al dat zij erg tegen dit gesprek opzien en het om die reden steeds voor zich hebben uitgeschoven. Maar nu moest het er toch maar van komen.
Als ik met Henk en Alie kennismaak zie ik twee gespannen mensen. Uit ervaring weet ik dat die spanning er vaak is; ik ben toch die vrouw die het met hen gaat hebben over ‘enge en verdrietige dingen’. Ik benoem dit naar hen en dat ik dat heel goed begrijp. Het is ook niet makkelijk om over je eigen einde en afscheid te praten. Ik zie hun gezichten wat opklaren.
We hebben een verhelderend gesprek over hun beider uitvaart. Henk en Alie praten steeds opener en geanimeerder. Uiteindelijk moet ik zelfs nog een glas wijn met hen drinken. Ik zet hen aan het denken over een aantal zaken en we spreken af dat ik nog een keer terugkom als ze nog wat besluiten genomen hebben. Daarna zal ik alles voor hen op papier zetten.
Als we afscheid nemen is de sfeer ontspannen. “Het viel me heel erg mee dit gesprek, ik ben er blij mee”, zegt Henk vrolijk. “Je zou bijna zin krijgen om dood te gaan!”, gooit hij er uit. Hij lacht er hard en smakelijk om. Alie verontschuldigt zich voor haar man. Maar ik begrijp heel goed hoe Henk het bedoelt, opgelucht als hij is dat het geen zwaar gesprek is geworden. Ik rijd vrolijk weer naar huis, blij met deze toch weer bijzondere avond.
Marjanne Staal
Marjanne Staal Uitvaartverzorging
06 - 109 66 939
www.marjannestaal.nl