Salverda Trofee; Chris van der Meulen weet van geen ophouden
(door Mark de Rooij)
AMATEURVOETBAL - Balletjeswachters, stormrammen, pinchhitters, werkpaarden en paradepaardjes. In het klassement van de Salverda Trofee vinden we doelpuntenmakers in allerlei gedaantes terug. In deze nieuwe rubriek laat De Swollenaer wekelijks het licht schijnen op een aanvaller met vier vaste vragen. Chris van der Meulen trapt af.
Het is dankzij corona dat we Van der Meulen nog steeds op de velden zien. De aanvaller van Berkum twijfelde in het seizoen 2017/2018 al over voortzetting van zijn loopbaan, maar plakte er nog een jaar aan vast. En nog één. 2019/2020 zou het laatste jaar worden, maar om af te sluiten met een door corona abrupt afgebroken jaargang voelde niet goed voor het clubicoon. Hetzelfde geldt voor afgelopen seizoen.
Of 2021/2022 wel zijn laatste jaar wordt, daar is Van der Meulen nog niet over uit. Coronatijd heeft zijn waardering voor het spelletje een impuls gegeven. Het is een soort van tweetrapsraket -de combinatie van zich fit voelen en van waarde zijn voor Berkum- waar Van der Meulen nog niet zonder kan en/of wil. "Ik schuif de beslissing nog even voor me uit."
Van der Meulen wordt in januari 38, maar is nog zo fit als een hoentje en nog altijd één van de gevaarlijkste aanvallers in de hoofdklasse. Als er één man is die het verdiend om deze rubriek af te trappen, dan is het de aanvaller van Berkum wel. Winnaar in 2015 en 2017 en daarnaast nog drie keer op het podium, koploper in de huidige tussenstand (al is die vertekend omdat Berkum als hoofdklasser een maand eerder aan het seizoen is begonnen dan de lager spelende clubs).
Hoe oud was je toen op voetbal ging en was het al snel duidelijk dat jij een doelpuntenmaker was?
"Ik was vijf toen ik op voetbal ging, terwijl je in die tijd pas op je zesde lid mocht worden. Maar ik kon niet wachten. Mijn vader, zelf ook voetballer van Berkum, heeft mij toen een jaartje jonger gemaakt en een jaar later is die leeftijd in de administratie weer aangepast, haha. Het was al vanaf de eerste dag duidelijk dat ik de aanvaller was en Stefan, mijn tweelingbroer, de verdediger. Ik was alleen maar bezig met aanvallen, met doelpunten maken. En de geschiedenis herhaalt zich. Mijn oudste zoon, zeven jaar, ijkt wat dat aangaat sprekend op mij, alleen hij is links en ik van oorsprong rechts.
Hoe belangrijk zijn doelpunten voor jou?
"Ik ben graag van betekenis, dat is altijd zo geweest. Dus als we met 7-0 winnen en ik ben bij geen enkele goal betrokken, dan knaagt dat wel. Het is toch mijn taak in het team om voor kansen en doelpunten te zorgen. Maar ik kan tegenwoordig net zo blij zijn met een mooie vooractie als met een doelpunt."
Juich je altijd op dezelfde manier na een doelpunt?
"Nee, ik deel het graag met medespelers en publiek. Ik juich zoals dat op dat moment in me opkomt. Je bent blij, maakt een sprongetje en knuffelt je teamgenoten."
Wat betekent de Salverda Trofee voor jou?
"Net als iedereen kijk ik altijd even op de achterpagina van De Swollenaer. Ik vind het ook leuk om te zien wie mijn concurrenten zijn. Het is een heel leuk initiatief, en goed dat de strijd om de tegengoals er ook is bijgekomen. Mooi dat Salverda hier zich al jaren aan verbindt. Ik ben blij dat ik als buitenspeler er elke keer weer bijsta. Het is toch fijn dat je er toedoet. En het houdt je scherp."