Salverda Trofee; Max Goudbeek verwacht minstens tien competitiegoals van zichzelf
(door Mark de Rooij)
AMATEURVOETBAL - Balletjeswachters, stormrammen, pinchhitters, werkpaarden en paradepaardjes. In het klassement van de Salverda Trofee vinden we doelpuntenmakers in allerlei gedaantes terug. In deze nieuwe rubriek laat De Swollenaer het licht schijnen op een aanvaller met vier vaste vragen. Na de aftrap van Chris van der Meulen is het nu de beurt aan WVF-spits Max Goudbeek.
"Dit is voor mij een belangrijk seizoen. In het begin is het leuk dat je er acht maakt (zijn seizoensrecord, in 18/19, MdR). Het is nu mijn vierde jaar bij de selectie, dan moet je wel standaard boven de tien competitiegoals zitten", vindt Goudbeek. De vrijblijvendheid is er dus wel af bij de onlangs 21 jaar geworden spits. "Dat is de volgende stap. Dat het team zoiets heeft van 'geef die bal maar aan Max, die schiet hem er wel in. Daar ben ik nog niet helemaal", aldus de speler die dit seizoen twee keer scoorde in competitieverband.
In de laatste twee duels lukt het allemaal niet bij Goudbeek en komt WVF ook niet scoren (1-0 bij PH en 0-0 tegen Den Ham).
"We zijn echt veel beter, maar komen niet tot veel kansen. Het lukt allemaal net niet. Een bal die van de voet springt, loopacties zijn net niet goed, ik sta net niet op de juiste plek", zegt Goudbeek, die weet dat het voetballen in de kleine ruimte hem nog niet zo goed afgaat. "Ik ben niet super technisch. Moet het juist hebben van meters maken, ik wil 'er over heen' gaan. Maar als het vol staat is dat heel lastig."
Hoe oud was je toen op voetbal ging en was het al snel duidelijk dat jij een doelpuntenmaker was?
"Ik was vier. Zodra het mocht ging ik op voetbal. Ik stond in het begin altijd in de verdediging of op het middenveld. Later ben ik wel aanvaller geworden maar ik had nooit het idee dat ik in het eerste ging komen. Tot ik in de O17 ineens begon te scoren. Toen ging het heel snel. Ik speelde een jaar in de O19 en daarna sloot ik aan het bij eerste."
Hoe belangrijk zijn doelpunten voor jou?
"Heel belangrijk. Je wordt er ook continue op aangesproken. Tuurlijk ben ik ook blij met een assist en als iemand anders scoort, maar als spits wil je scoren. Het is ook altijd leuk om je naam op die manier terug te zien."
Juich je altijd op dezelfde manier na een doelpunt?
"Ik heb geen idee hoe ik juich eigenlijk. Een paar jaar geleden bleef ik na een mooi lobje een keer staan met m'n arm in de lucht. Geen idee waarom. Maar ik ben gewoon altijd blij, altijd lachen. Met Wilco Jansen heb ik nu een afspraak dat ik er vijftien ga maken, in officiële wedstrijden. Dus wij hebben dan even een momentje, zo van 'weer eentje erbij'. Maar verder altijd met het team, iedereen erbij."
Wat betekent de Salverda Trofee voor jou?
"Ik heb me er eerder nooit echt mee bezig gehouden, maar het is wel leuk als je er bijstaat. Je gaat toch elke week even kijken hoe het staat en houdt de concurrentie iets meer in de gaten. Maar het belangrijkste is dat wij winnen en dat ik scoor voor WVF."