Bij terugkeer Boudesteyn op Hoge Laar gaan de gedachten terug naar glorietijden Dieze West
(door Mark de Rooij)
AMATEURVOETBAL - Met Dieze West beleefde Marcel Boudesteyn aan het begin van zijn trainersloopbaan twee geweldige seizoenen bekroond met een kampioenschap in de tweede klasse, maar bij zijn terugkeer op het Hoge Laar slikt de trainer van Be Quick '28 een weliswaar geflatteerde maar niet onterechte nederlaag in het bekertoernooi (4-1).
Als de huidige trainer van Be Quick '28 en algemeen directeur van PEC Zwolle het sportpark van Dieze West betreedt gaan de gedachten automatisch terug naar de gouden jaren van de kleine volksclub. Naar tiki-taka voetbal, naar honderden mensen samengepakt langs de lijn op een zondagmiddag, naar de ongekende opmars van Dieze West (tot en met de hoofdklasse), naar Tom IJzerman als aanvoerder, zijn team aansturend en aanvurend van achteruit.
Alsof de tijd heeft stil gestaan loopt Boudesteyn na afloop van de Zwolse bekerkraker de nog altijd verouderde kantine binnen. Spelers als Dani Lohman en Wahid Shimeri, waardevolle krachten in het Dieze West van toen en nu, heeft hij net gefeliciteerd met de overwinning. IJzerman, deze middag een collega waar hij zijn meerdere in moet erkennen, heeft hij net ook de hand geschud en even gesproken over het enerverende bekerpotje. En er is een meer dan hartelijke begroeting met knuffel voor clubvrouw Diny Bel, die hem snel een warm broodje kebab in de verkleumde handen duwt. “Gezelligheid en saamhorigheid... En Diny”, is het eerste waar Boudesteyn aan denkt bij zijn twee seizoenen Dieze West, bekroond met een tweede klasse-kampioenschap in 2013/2014. “Ik heb een mooie tijd hier gehad. Ben zelfs nog tot erelid benoemd. Toch, Diny?”
Wahid Shimeri weet nog goed hoe het Dieze West van Boudesteyn zich spiegelde aan FC Barcelona. Bijna letterlijk. “Iedereen was een speler van FC Barcelona. Nejim El Atiaoui was Iniesta, Dani Lohmann was Xavi geloof ik. Ik was volgens mij Pedro. Alleen niemand mocht Messi zijn. Wij wilden ook tiki-taka spelen en bij balverlies zo snel mogelijk de bal weer hebben. We hadden de vijf seconden-regel: bij balverlies vol druk zetten met z'n allen om de bal weer te veroveren. Dat spel spelen we nu eigenlijk nog steeds, of weer.” Toch noemt Shimeri zijn oud-ploeggenoot IJzerman een heel andere trainer. “Niet vergelijkbaar”, zegt hij zelfs.
Dat vindt IJzerman zelf ook. “De manier van voetballen past heel erg bij die visie, die ik ook heb, maar hij is Marcel en ik ben Tom. De vergelijking wil ik niet maken, maar er komen wel veel dingen overeen in de manier van voetballen.”
'Nejim was Iniesta, ik was Pedro volgens mij. '
We zien het terug in de wedstrijd tussen Dieze West en Be Quick '28, met twee ploegen die het spel willen maken, hoog druk zetten en snel de bal willen heroveren. Na een kwalitatief hoogstaande eerste helft met kansen over en weer en een gelukkige 1-0 op slag van rust, ontvouwt zich in de tweede helft een gevecht van man tegen man, of beter gezegd man tegen jongen. "Dit is de jongens tegen de mannen en nu moet je als jongen laten zien dat je een man bent", horen we Boudesteyn in de tweede helft roepen.
“4-1 is geflatteerd, maar respect voor Dieze West. Zij hebben het heel goed gedaan”, zegt Boudesteyn terwijl hij de laatste hap van zijn broodje naar binnen werkt. Enigszins verrast is hij wel dat zijn oude liefde het hoge tempo en de intensiteit ook in de tweede helft volhoudt. "Knap van Dieze West. Er komen bij hun natuurlijk extra krachten los, door de tegenstander en door het scoreverloop.”
Shimeri is niet verrast door het uithoudingsvermogen van Dieze West. "Wij trainen veel op conditie en zijn gewoon hartstikke fit. We kunnen dat negentig minuten volhouden. Zo oud zijn we ook weer niet he", lacht de 31-jarige flankspeler.
IJzerman is op zijn beurt ook niet verrast over de bekerstunt. "Ik ken deze groep, train al heel lang met deze jongens. Dat het 4-1 wordt is natuurlijk wel een grote uitslag, maar dat we winnen verrast me niet."
Voor de oud-speler van FC Zwolle is de overwinning op zijn voormalige oefenmeester een hoogtepunt in zijn trainerscarrière tot dusverre. "Ik heb er bijna geen woorden voor hoe blij ik met deze jongens ben en met deze overwinning", jubelt IJzerman. "We hebben ons kapot gevochten, iedereen heeft ongelooflijk veel meters gemaakt. Ik heb ook in de kleedkamer gezegd dat ik zo ontzettend trots ben op deze prestatie. Dit is wel eentje die blijft hangen."