'Zeewierman' Toine Wilke pleit voor het gebruik van zeewier in de keuken.
'Zeewierman' Toine Wilke pleit voor het gebruik van zeewier in de keuken. Foto: Eigen foto

Toine Wilke: ‘Zeewier is het voedsel van de toekomst’

(door Erik-Jan Berends)

ZWOLLE - Zeewier is een veelbelovende toevoeging in de keuken: duurzaam, vegan, biologisch en koolhydraatarm. Maar het wordt nog weinig gebruikt in de Nederlandse keukens. Dat constateert kookboekauteur en ‘zeewierman’ Toine Wilke. Hij wil daarin verandering brengen.

Wilke, geboren, getogen en woonachtig in Zwolle, werkt al ruim tien jaar als voedingskundige, ondernemer, chef en wetenschapper met zeewier. Hij gelooft dat zeewier ons eten op vele manieren kan verbeteren. “Zeewier is het voedsel van de toekomst: laag in koolhydraten, hoog in eiwitten en dat allemaal op een biologische en duurzame manier. Zeewier heeft namelijk enkel zonlicht nodig om te groeien. Daarnaast zuivert het het zeewater, groeit het ontzettend snel én functioneert het als een CO-2 opslag”, legt de ondernemer uit. “Maar belangrijker, het is ontzettend lekker. Aan het eind van de dag wil je tenslotte gewoon wat lekkers op tafel. Ook dáár kan zeewier voor zorgen. Je soepen, stamppotten en toetjes worden er stukken smaakvoller van. Mits je het op de juiste manier gebruikt, natuurlijk.”

Ontdekking

Eentonig vindt de ondernemer zeewier absoluut niet. “Er zijn tienduizend verschillende soorten zeewier, allemaal met hun eigen smaak en mondgevoel. Sommige doen denken aan spaghetti, andere aan spinazie. Er is een zeewier dat veel lijkt op bacon als je het bakt en ik heb thuis zelfs een zeldzaam wier dat veel wegheeft van truffel. Letterlijk een zee aan culinaire mogelijkheden dus”, aldus Wilke.

Vies

'Ik zie het al voor me, recepten delen, kookworkshops, misschien een zeewierfestival'

Hij maakte zelf in Indonesië voor het eerst kennis met de smaak van zeewier. "Ik ben een surfer en reis al vele jaren. In Inonesië kreeg ik van een andere surfer een stuk zeewier waarvan hij de helft op at. Ik dus maar de andere helft. Het verraste me: dat je het kon eten en dat het niet vies of eng was. Dit had ik nooit bedacht. Die eerste ervaring was verder nog vrij neutraal. Later ontdekte ik zeewieren die wél lekker smaakten. Ik leerde zeewiertaart maken en dat je zeewier ook gemakkelijk kan verbouwen. De vraag van smaak en duurzaamheid was ineens weg. Zolang je maar zee hebt, kan je een zeewierboerderij beginnen.”

'Herijking'

Wilke studeerde later af in Ierland en ging meer lekkere gerechten met zeewier maken. “Zes jaar ben ik actief geweest met het maken van zeewierburgers”, vertelt hij. “De grotere supermarkten wilden ze wel hebben, maar ze zijn nu weer uit de schappen. Het was geen groot succes.” Met zijn compagnons had Wilke vorig jaar een ‘herijking’ -moment, zo vervolgt hij. “We vroegen ons af wat we anders konden doen om nieuwe business te krijgen. Een crowdfunding die we voor Kerst hebben gehouden, is geslaagd, maar blijft onze doelgroep zin in zeewier houden? Het moet dan ook gaan aansluiten op hun koopgedrag en toegevoegde waarde hebben.”

Online

Wilke levert zeewier als gedroogde groente. “Ideaal, je eet alleen maar voedingswaarde. Bovendien nemen de kleine potjes gedroogde zeewier weinig ruimte in. Als je het nat maakt, krijgt het z’n oude vorm terug.” De kerstactie heeft veel media-aandacht opgeleverd en inmiddels is er een kleine groep enthousiastelingen voor zeewier in Nederland. “Het beste argument is, als het lekker is”, volgens Wilke. “Het is nieuw in foodland en we proberen het nu vooral online. Ik weet zeker dat we op een zeker moment worden benaderd door een supermarkt – waarschijnlijk in het hogere segment - die zeewier ‘als enige’ wil gaan verkopen.” 

Recepten

Wilke droomt ook al verder: “De crowdfunding voor de kerstbox was de eerste stap, maar het lijkt mij ook te gek om een community te bouwen om zeewier heen en met deze mensen in contact te blijven. Ik zie het al voor me, recepten delen, kookworkshops, misschien een zeewierfestival? Zeewier eten is veel te leuk en lekker om alleen te doen.”