Slagzij
· leestijd 1 minuut AlgemeenDrie gespeeld nul punten. Nog erger: vier doelpunten tegen en niet één keer gescoord. Núl! In een notendop de prestaties van mijn club PEC Zwolle in het nieuwe seizoen.
Beschamend, pijnlijk en vooral ook kwalijk. We wanhopen nooit zegt de clubnaam PEC, maar vernederingen zoals zaterdag in Tilburg doen gemeen zeer.
Al de hele transfer periode hopen we op aanvallers die voor ons de doelnetten uit en thuis laten ruisen. Geduld, predikt de club. Terwijl je her en der de concurrenten spitsen ziet verwelkomen, waarvan je denkt waarom niet in Zwolle?
Er is geen geld en miskopen kunnen we ons niet permitteren hoor je de hoofdtrainer en technisch manager verkondigen. Geduld, predikt de club. Met geduld win je geen wedstrijden en het resultaat is dat je kansloos onderaan bungelt met volgende week een potje tegen Ajax in het verschiet.
Corona is volgens de club de veroorzaker van een bijna lege portemonnee. Waarom zien we dan wel redelijke spitsen bij de concurrentie binnen wandelen? Corona is een pandemie en geen plaatselijk fenomeen in Zwolle.
De hoofdtrainer en technische manager moeten roeien met de riemen die ze krijgen aangereikt. Dat doet onze veurzitter die in de smiezen wordt gehouden door de Raad van Commissarissen. En in die regionen van de club blijft het angstvallig stil.
Het technisch duo staat vol in de wind maar de algemeen directeur speelt verstoppertje. Nu wordt voor hem een opvolger gezocht, maar dat is ook een zoektocht die eindeloos duurt en vergelijkbaar is met het gebrei van onze laatste linie in het veld.
Kortom, bestuurskracht en daadkracht van bovenop ontbreekt en dat laat zich voelen op het veld en die rotzooi komt uiteindelijk terecht bij de supporters die koppen eisen. En terecht. Er is geen tijd om verstoppertje te spelen. Het zoeken naar creatieve oplossingen wordt opzichtig gehinderd door bestuurlijk falen.
Wat me overigens ook stoorde is de lekkage in de Zwolse organisatie. Had men een speler van naam op de korrel, dan kwam hij niet omdat het nieuws te vroeg op straat kwam te liggen. Zo bouw je snel in voetballand de naam op van ‘Lek van PEC’. Dat doet je naam geen eer aan.
Mijn boosheid van zaterdagavond was zondag teruggebracht naar gelatenheid. Er werd een naam genoemd van een speler die in Tilburg de reservebank warm houdt. Die gast is geen verlosser.
Ik hoop dat we snel worden verlost van de algemeen directeur. Hij had de wind in de zeilen in 2014: bekerwinnaar en Johan Cruyffschaal.
Nu laat hij de zeilen klapperen en maakt ons vlaggenschip water en slagzij.
Maar mijn liefde voor de club en die van vele fans overleeft ook deze averij en houdt mijn hoop op vaste grond onder de voeten levend.
Al valt deze storm niet echt mee.
Anton Cramer
