Kunstenaars in brugwachtershuisjes bij Turfmarkt
· leestijd 1 minuut AlgemeenZwolle - De brugwachtershuisjes in de buurt van de Turfmarkt zijn door het Deltion college tijdelijk als expositieruimte in bruikleen gegeven aan kunstenaars Visha Wunderbach en Annie Kwakkel. Het gaat om het huisje bij de Menistenbrug en het huisje aan de Schoenkuipenbrug.
Maandag 1 maart begint de werkperiode en vanaf die dag zijn er in en om de huisjes ludieke acties, performances en is er interactief beeldend werk te zien.
Visha Wunderbach put haar inspiratie uit tradities en rituelen van over de hele wereld. Soms subtiel soms, zoals iemand het laatst omschreef, duister. Ze tovert de gebruiken om tot korte video’s die zonder enige context een wat vervreemdende werking hebben. Het materiaal wat ze gebruikt is vaak wat ze voor handen heeft in huis, maar ook in de keuken. Zo kunnen linzen plotseling dienen als de fiches van een spel of suiker worden gebruikt als ondergrond om in te tekenen.
Bepaalde tekens komen steeds terug en door de herhaling van handelingen krijgen de video’s zowel iets rustgevends als iets obsessiefs. “Het werk in het Menistenbrugwachtershuisje naast de watertoren heet ‘The bridgekeepers memory’ en gaat over wat de ruimte bij haar oproept als tijdelijke brugwachter, maar ze vraagt ook voorbijgangers wat of wie zij nooit willen vergeten. ‘The making of’ van het werk is te vinden op YouTube/Visha Wunderbach.
Annie Kwakkel voelt de ontembare drang om iets terug te doen voor haar wereld. Zij wil lokale verbindingen aangaan, noaberschap in ere herstellen en daarmee zorg dragen voor haar omgeving. Om indirect ook voor haar zelf te zorgen, want je lokale netwerk is van belang, zoals we in deze tijden steeds meer merken. Zij ziet de straat als haar grootste podium, vooral nu in het Covid-tijdperk binnenactiviteiten gewoonweg niet mogelijk zijn.
“De hele maand maart werk ik vanuit het kleinste brugwachtershuisje in Zwolle, aan de Schoenkuipenbrug, mezelf en mijn werk de wereld in. Ik zal ludieke acties uitvoeren, aanwezig zijn en letterlijk mijn ruimte innemen op deze plek. Ik zal vanuit mijn lichtvoetige innerlijke belevingswereld de confrontatie aangaan met de buitenwereld. 1 maart zal het startschot van de expositie zijn. Deze datum is voor mij reden voor een feestje, want op 1 maart 2000 kreeg ik op 12-jarige leeftijd het mooiste cadeau ooit: een donornier.”
Door die ervaring wil Annie haar dankbaarheid, passie en liefde voor het leven te delen met anderen. Omdat het volgens haar simpelweg te veel is om alleen te dragen.
Alle activiteiten zijn buiten, op anderhalve meter afstand.
Zie ook
https://www.youtube.com/playlist?list=UU4o9-9a_E6yUrqEREfFYAjA
en
