Pedro Sluiter

Niet ADO Den Haag is zo slecht, maar PEC Zwolle is zo goed (3-1)

· leestijd 1 minuut Sport

(door Mark van der Vegt)
ZWOLLE - Zo gewoon is het niet: thuis moeiteloos ADO verslaan (3-1), vijfde staan in de Eredivisie en tienduizend mensen die hossend op de melodie van ?Sweet Caroline' het slotsignaal van de wedstrijd vieren.

Jesper Drost staat er na afloop bij alsof hij niet zojuist negentig minuten op het hoogste niveau heeft gespeeld, maar slechts een korte warming-up heeft daan. Fris en fruitig, zonder een spoortje van vermoeidheid, trekt de schaduwspits op kousenvoeten langs microfoons, kladblokken en televisiecamera's. ?Maar dat is schijn?, zegt Drost. ?Vergis je niet. Mijn benen zijn aardig naar de kloten.?

Want ook tegen ADO Den Haag moeten Drost en PEC Zwolle tot op de bodem gaan om een geweldige prestatie neer te zetten. De overmacht op het veld vertaalt zich in duidelijke cijfers (3-1), neergezet door een sterk collectief dat aan uitblinkers geen gebrek heeft:

Tomá? Necid wordt tot Man van de Wedstrijd gekroond, maar dat had net zo goed Drost kunnen zijn (naast een doelpunt ook ?veroorzaker' van de strafschop). Of Ben Rienstra (onzichtbare heerser op het middenveld). Of het duo Sainsbury/Van der Werff (dat welhaast de hele wedstrijd de topschutter van de Eredivisie in de tang houdt).

Tegen ADO levert dat een zeer eenzijdige eerste helft op: een helft waarin PEC constant de regie in handen heeft, kansen creeërt en scoort dankzij een strafschop na een overtreding op Drost. Dat ADO-trainer Henk Fräser na een half uur al twee keer wisselt, is wat dat betreft veelzeggend.
De Zwolse overheersing van het eerste bedrijf is na rust tanende, zonder dat de thuisploeg het heft écht uit handen geeft. Als ADO wat broodkruimels krijgt in de vorm van enkele kleine mogelijkheden, is het PEC dat op 2-0 komt. Ditmaal is Necid aangever en mag Drost, vanuit de draai, met links in de verre hoek afmaken.

Op de maat van ?Dans je de hele dag met mij' veranderen de vier tribunes in een hossende menigte. Een feestje dat tien minuten later wordt herhaald als Necid zijn tweede van de middag maakt.  Zelfs de tegentreffer van Eredivisie-topscorer Michiel Kramer, die meteen daarna valt, kan de Zwolse harten niet verontrusten.
Superieur spel, het lijkt vanzelfsprekend. Drost schudt zijn hoofd en neemt de laatste slok van zijn herstelshake: ?Of zij zo slecht zijn of wij zo goed? Tja, ik neig naar ?wij zo goed' ?al klinkt dat een beetje raar. Maar het gaat niet vanzelf, hé. We moeten elke week honderd procent geven.?