Op het hoogste zaalvoetbalniveau speel je uit liefde voor de sport en de competitie
· leestijd 3 minuten Sport(door Mark de Rooij)
ZAALVOETBAL
Spelen op het hoogste zaalvoetbalniveau van Nederland levert geen cent op en vraagt een behoorlijke commitment van de speelsters van Exstudiantes/Schuurman Bouwadvies, maar de vrouwen hebben het er graag voor over. Ook voormalig PEC Zwolle-speelsters Rebecca Doejaaren en Lauri Weijkamp.
Het is nagelbijten op de bank in de slotminuut van de seizoensouverture, een bekerwedstrijd tegen zvv Den Haag die met 3-4 verloren gaat na een 3-0 voorsprong. Een minuut voor het einde staan de Zwolse zaalvoetbalvrouwen nog met 3-2 voor, maar toch gaat het mis. Typisch zaalvoetbal; veel sneller dan op het veld kan een wedstrijd omslaan. De nieuwelingen Rebecca Doejaaren, Lauri Weijkamp en Erika de Bok, tweevoudig winnares van de Salverda Trofee (de Zwolse topscorerscompetitie) zitten erbij en kijken er (nagelbijtend) naar. “Deze wedstrijdspanning is anders dan op het veld, daar zie je het toch wat meer aankomen. In een minuut kan veel gebeuren in de zaal”, zegt Marcus-Jan Schiere, die ondanks het pijnlijke verlies blij is met de vuurdoop van zijn nieuwe speelsters.
Het trio is de welkome aanvulling in de selectie van Exstudiantes, dat een rits speelsters van het eerste uur na vorig seizoen zag afhaken. “Van het eerste uur zijn nog maar drie over”, weet Schiere, ook dit seizoen weer de coach van het vrouwenteam. “Maar we doen het samen, met Arjen Jansen en Sebastiaan Storms die dit seizoen is aangesloten”, benadrukt Schiere.
Met die speelsters van het eerste uur stoomde Exstudiantes op naar de eredivisie zaalvoetbal, waar het nu voor het vijfde seizoen aan deelneemt. Het is daarmee één van de vijf Zwolse ploegen die uitkomen op het hoogste niveau (naast PEC Zwolle, PEC Zwolle Vrouwen, Regio Zwolle Volleybal en Landstede Hammers), maar van geld verdienen is bij de zaalvoetbalvrouwen geen sprake. Het team weet niet beter dan dat het elk jaar de nodige tijd en moeite steekt in het verzamelen van sponsoren en daarnaast ook nog eens uit eigen zak moet bijbetalen. Een voordeel van het coronajaar, als je daar van mag spreken, is dat daar nu veel minder tijd in is gaan zitten. “Alle sponsorcontracten zijn doorgeschoven naar dit seizoen. We hebben vorig jaar maar vier competitiewedstrijden gespeeld en die kosten hebben we zelf kunnen dekken”, vertelt Schiere.
‘Zelf de sponsoren geregeld’
Exstudiantes verzamelde bijna zevenduizend euro aan sponsorgeld, maar dat is niet genoeg om de volledige kosten te dekken. Daarvoor moeten de speelsters zelf de beurs trekken. “We vragen 200 euro per speler. Het is best wel een commitment”, beseft Schiere. “Maar je ziet dat ook Lauri en Rebecca het doen. Ook elke week trainen, en hier nu spelen. Maar het is niet een kwestie van verplichten. Ik ga de speelsters niks opleggen. Ze moeten het vooral doen omdat het leuk is en ze vinden het allemaal heel leuk. Al die meiden doen het zelf, ze hebben ook zelf die sponsoren geregeld”, zegt Schiere.
Dat laatste geldt niet voor Weijkamp en Doejaaren, die zich pas sinds kort hebben aangesloten bij Exstudiantes. “Ik heb net een maandje meegetraind”, vertelt Weijkamp, die haar contract bij PEC Zwolle dit jaar niet verlengd zag worden. Daardoor kwam er na zes seizoenen een einde aan haar semiprofavontuur.
Dat er bij voetballen op het hoogste niveau in de zaal heel andere zaken komen kijken, was voor de inmiddels 21-jarige middenvelder geen verrassing meer. Ze wist al zo’n beetje hoeveel van hun eigen tijd en geld de speelsters erin staken. “Ik kende al wat meiden van het team en ik wist dat er gewoon contributie moest worden betaald. Ik heb er niet zo bij stil gestaan eigenlijk”, zegt Weijkamp, die genoot van haar eerste wedstrijd. “Het is echt een ontzettend leuk team en en een heel mooie sport. Lekker snel.”
‘Je wilt er gewoon zijn’
“In een wedstrijd is het wel serieus. Je gaat ervoor en je hebt teamafspraken die je na moet komen, maar het plezier staat voorop”, merkt Doejaaren (22). “De verplichting om er te zijn is er niet, maar je wilt er gewoon zijn. Je doet daar je best voor, maar je bent er ook wel eens niet. Ik ga straks bijvoorbeeld op vakantie. Dat had bij PEC niet gekund.”
Doejaaren is vooral blij dat ze bij Exstudiantes weer lekker op niveau kan ballen. “Dat is precies de reden dat ik dit ben gaan doen”, zegt de Kraggenburgse, die in 2020 koos voor een maatschappelijke carrière in de zorg na zes seizoenen in het eerste elftal van PEC Zwolle Vrouwen. Ver weg van de druk die het spelen in een eerste elftal met zich meebrengt maakte de spits het afgelopen seizoen doelpunten bij jeugdliefde SV Marknesse in de derde klasse op zaterdag. “Dat is leuk, maar het is nog leuker om weer met allemaal goede meiden te spelen. Dat is een stuk fijner voetballen. Lekker tikken. Daar geniet ik wel van”, aldus Doejaaren.
