Afbeelding
Pedro Sluiter

Lintjesregen telt elf gedecoreerden in Zwolle

· leestijd 9 minuten Algemeen

BINNENSTAD - Tijdens de Lintjesregen heeft burgemeester Henk Jan Meijer in de raadzaal van het stadhuis ter gelegenheid van Koningsdag vrijdag een koninklijke onderscheiding uitgereikt aan elf Zwollenaren.

Negen kandidaten ontvingen de onderscheiding Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Eén kandidaat kreeg de onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en voor één kandidaat was er de onderscheiding Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Hieronder staan de verkorte motivaties voor de gedecoreerden:

Piet Neeft (74): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

“Piet Neeft zet zich al ruim dertig jaar in voor gelijke kansen van kwetsbare, minder bedeelde mensen in de Zwolse samenleving. In zijn vrijwilligerswerk verbindt hij mensen, boort hij zijn netwerk aan en zorgt hij voor bewustwording. Zijn financiële kennis en ervaring komen hem daarbij goed van pas. In de Dominicanenkerk was hij jarenlang penningmeester en collectant. Nog steeds is hij er actief als gastheer en sinds kort ook als uitvaart-assistent. De meeste vrije tijd stopt hij in de werkgroep Welzijn en Levensbeschouwing waarvan hij voorzitter is. Ook zet Neeft zich in voor de werkgroep Prettige Vakantie, zodat ook mensen met een krappe beurs van een vakantie kunnen genieten. Daarnaast is hij secretaris en drijvende kracht achter de Adoptiegroep. Hij helpt mensen verder door ze in contact te brengen met politici, bestuurders en beleidsmakers. Ook voor de Stichting WijZ en De Kern Maatschappelijke Dienstverlening is hij een waardevolle vrijwilliger. Verder was Neeft actief voor diverse landelijke goede doelen. Nog steeds is hij chauffeur bij de voedselbank Zwolle en Omstreken en kan De Milieuraad Zwolle op zijn inzet rekenen.”

Lamberta Spijkerboer-Berends (76): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Al meer dan dertig jaar kan de Zwolse samenleving op de vrijwillige inzet van Lamberta Spijkerboer rekenen. Vanuit haar christelijke geloofsovertuiging is dat voor haar eigenlijk een vanzelfsprekendheid. Jarenlang was zij het boegbeeld van de Nederlandse Christen Vrouwenbond van de afdeling Zwolle-Zuid. Nog steeds is zij de sociale spil van de Adventskerkgemeente in Zwolle-Zuid. Zij is een belangrijke schakel tussen de mensen binnen de kerkelijke gemeenschap. Binnen de Adventskerk is zij coördinator van de sectie Schelle en verantwoordelijk voor de administratie en het financiële beheer. Met het Verjaardagfonds financiert en organiseert zij reisjes, verwelkomt zij nieuwkomers en zorgt zij voor attenties bij huwelijken, jubilea en overlijden. Daarnaast is zij de creatieve motor achter de bloemengroep in de kerk. Verder zet zij zich al zo'n 35 jaar vanaf de oprichting in voor de cantorij van de kerk. Nog steeds is zij betrokken bij de organisatie van verschillende concerten en doen mensen voor hand- en spandiensten een beroep op haar. Binnen de Protestants Christelijke Ouderen Bond afdeling Zwolle is Spijkerboer de sociale spil. Tevens was zij collectant voor goede doelen als Simavi, de Hartstichting en KWF Kankerbestrijding.”

Alie ter Moolen (67): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

“Alie ter Moolen is al bijna veertig jaar lang een zorgzame duizendpoot. Al jong had zij mantelzorgtaken, werkte lange tijd in de thuiszorg en ging daarna volop aan de slag als vrijwilliger in de kerk en verschillende zorginstellingen. Dankzij haar eigen ervaringen vindt zij gemakkelijk aansluiting bij mensen, in het bijzonder bij kwetsbare mensen. Een aantal jaren werkte zij bij Radio Zwolle, later Omroep Zwolle, als vrijwilliger die zich mocht toeleggen op ‘human interest’ onderwerpen. Binnen de Protestantse kerk, Isala Klinieken en zorginstellingen Frion en het Zonnehuis kunnen patiënten, cliënten maar ook medevrijwilligers op haar aandacht en zorg rekenen. Andere vrijwilligers weet zij te motiveren en inspireren. De rol van beheerder en ‘koster’ in de Oosterkerk is haar al tientallen jaren op het lijf geschreven. Nog steeds is zij kerkelijk actief en verzorgt zij onder andere eens per maand een koffieochtend voor buurtbewoners. De Vakgroep Geestelijke Verzorging van Isala kan ook al twintig jaar op haar inzet rekenen. Wekelijks organiseert zij een oecumenische viering voor patiënten en hun families. Nog steeds is zij actief binnen het Zonnehuis. Zij is er steun en toeverlaat voor oudere mensen met Alzheimer.”

Jacob Donze (71): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

“Jacob Donze is een markante Zwollenaar, geboren en getogen in de Kamperpoort. Doordat de Kamperpoort al jarenlang te maken heeft met herstructurering, besefte Donze al vroeg dat er zonder geschiedenis geen toekomst is. Dat bracht hem ertoe in 2003 het eerste buurtmuseum van Zwolle op te richten. Pionierswerk waarmee hij geschiedenis schreef, want Buurtmuseum Kamperpoort in Zwolle was zelfs het eerste buurtmuseum in Nederland. Donze organiseert van oudsher ook allerlei andere activiteiten, variërend van sport en spel tot koken en kaarten. Illustratief is zijn bijdrage aan boeken over de Kamperpoort zoals ‘Dorp in de Stad’ en ‘Dit is ons thuis’ over de geschiedenis van de Vogelbuurt. Hij is voor iedereen bereikbaar en vrijwel dagelijks in het museum te vinden. Daar stuurt hij andere vrijwilligers aan en doet hij onderzoek. De gemeente Zwolle ondersteunt het voortbestaan van het buurtmuseum en ook donaties helpen. Sinds 2005 is hij betrokken bij archeologische opgravingen in Zwolle. Het buurtmuseum is voor het professionele team Archeologie van de gemeente een waardevol kenniscentrum. Donze doet zelf ook mee aan opgravingen.”

Mia Boerma-Lambers (60): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

“Mia Boerma-Lambers is een empathische vrouw. Al bijna 25 jaar lang heeft zij een complete ‘vrijwilligersbaan’ aan het zorgen voor anderen. In het bijzonder mensen met een beperking of mensen die moeilijk aansluiting vinden in de huidige complexe en veeleisende samenleving. Voor organisaties als Dit Koningskind, de Koningskerk en zorginstellingen Frion en Het Zand is zij van onschatbare waarde. Sinds 2002 leidt en organiseert zij de groepsvakanties bij Dit Koningskind, waarbij zij haar taak als begeleider en verzorger met grote verantwoordelijkheid vervult. Ook voor zorginstelling Frion is zij een belangrijke verbindende schakel tussen cliënten, ouders, begeleiders en vrijwilligers. Zij treedt op als voorganger bij de zondagsvieringen en uitvaartdiensten. Sinds enkele jaren is zij ook voorganger bij stichting Zorgspectrum Het Zand. Daarnaast is zij al ruim twintig jaar lid van de Koningskerk. Ook daar kennen de mensen haar als een warme, betrokken vrouw. Haar inzet maakt van het Vakantie Bijbel Feest een echt feest. Ook jongeren weet zij op nieuwe manieren bij de kerk te betrekken. Daarnaast heeft zij aandacht voor de mensen in de wijk, zowel pastoraal als diaconaal.”

Wim Woering (72): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

“Wim Woering werkte voor zijn pensioen als hoofdopzichter in de bouw. Zijn werkervaring en expertise zet hij volop in voor de samenleving. Allemaal op vrijwillige basis. Daarvan maken de Protestantse gemeente en de Joodse gemeente in Zwolle al bijna 35 jaar dankbaar gebruik. De betekenis daarvan is groot. Dat geldt in het bijzonder voor de kleine Joodse gemeente in Zwolle. In de jaren tachtig van de vorige eeuw was Woering beroepsmatig betrokken bij de restauratie van de synagoge. Dat deed hij zo oordeelkundig dat hij daarna door de Stichting Voortbestaan Synagoge werd gevraagd om bestuurslid bouwzaken te worden. Dankzij zijn inzet zijn er nog altijd diensten in de synagoge. Ook de openstelling van het gebouw tijdens wekelijkse rondleidingen en Open Monumentendag is mede mogelijk dankzij zijn inspanningen. Jaarlijks kunnen zo duizenden mensen kennismaken met het gebouw en de geschiedenis, cultuur en taal van het Jodendom. Ook voor de Protestantse Gemeente Zwolle is Woering goud waard. Jarenlang was hij ouderling-kerkvoogd in de Sionskerk gemeente. Ook hier zette hij zijn bouwkundige kennis in. Later maakte hij de overstap naar de Oosterkerkgemeente waar hij actief is als coördinator en medewerker van de ‘Klussengroep’.”

Annèt Bootsma-van Hulten (65): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

“Annèt Bootsma-van Hulten is van huis uit historicus. Als vrijwilliger zet zij zich al ruim dertig jaar op vele fronten in voor de verspreiding en het behoud van kennis over de geschiedenis van Zwolle. Als bestuurslid van de Zwolse Historische Vereniging is zij een belangrijke bindende factor en al bijna twintig jaar verantwoordelijk voor het tijdschrift van de vereniging. Zonder Bootsma geen Zwols Historisch Tijdschrift en geen Zwolse Canon ofwel ‘De geschiedenis van Zwolle in 50 vensters’. Onder haar bezielende leiding en dankzij haar historische achtergrond, gedegen onderzoekswerk en grote netwerk is het tijdschrift uitgegroeid tot een gewild verzamelobject. Daarnaast is zij als auteur en redacteur betrokken bij op zichzelf staande cultuurhistorische publicaties over Zwolle, zoals ‘Mensen van een mondig geloof’ over de geschiedenis van de Sint Michaëlparochie. Affiniteit met en kennis van de geschiedenis, kenmerkte ook haar inzet voor het Stedelijk Museum Zwolle. In het complexe proces rond de vorming van de stichting Allemaal Zwolle, vroeg zij aandacht voor de identiteit van Zwolle en de Zwollenaren in relatie tot het museum. Daarnaast is zij al jaren actief voor de landelijke Vereniging van Vrouwen met een Academische Opleiding.”

Ada Meurs (59): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

“Ada Meurs is van jongs af aan gefascineerd door molens. Al ruim veertig jaar lang is zij in de molenwereld actief als vrijwilliger en als molenaar, een vak dat op de Unesco-lijst voor immaterieel werelderfgoed staat. In al die jaren laat zij mensen delen in haar kennis van molens en het vak van molenaar. Daarnaast geeft zij al zo’n 25 jaar namens de Stichting Vrijwillige Molenaars Overijssel theorie- en praktijkonderwijs. Naast haar instructeurswerkzaamheden was zij bestuurlijk actief voor de afdeling Overijssel van het Gilde van Vrijwillige Molenaars en is zij vertrouwenspersoon binnen de vereniging. Daarnaast is zij instructeur en olieslager bij oliemolen de Passiebloem, gemeentelijk monument aan de Vondelkade. Sinds 2003 werkt zij als molenaar en instructeur bij het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem. In 2010 zat ze in een landelijke werkgroep die zich boog over de basisopleiding tot molenaar. Verder is zij al meer dan 25 jaar actief lid van de Evangelisch-Lutherse gemeente in Zwolle. Ook Soroptimist club Isalania in Zwolle kan op haar inzet rekenen voor de verbetering van de positie van vrouwen en meisjes wereldwijd.”

Eef Haverkort (82): Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

“De vader van Eef Haverkort opende in 1931 de gelijknamige slagerij in Assendorp. Een slagerij die van generatie op generatie is overgegaan en die zijn tijd ver vooruit was met aandacht voor ‘eerlijk vlees’. Haverkort stond al vroeg in de winkel en werd op pad gestuurd naar klanten. Hij legde de basis voor de biologische slagerij van vandaag, waar zijn zoon en opvolger inmiddels aan het roer staat. Hard werken was gewoon, net zoals je inzetten voor kerk en samenleving. Al sinds 1961 is hij als collectant actief voor de Dominicanenkerk. Na zijn pensioen zijn daar allerlei vrijwilligerstaken bij gekomen. Als uitvaart-assistent begeleidt en ondersteunt hij de voorganger van de uitvaart. Daarnaast werkt hij achter de schermen aan het drukken van de liturgie en de Actie Kerkbalans. Door herontwikkeling en nieuwbouw in Zwolle dreigde begin 2000 de Theodorakapel gesloopt te worden. Enkele jaren later werd een stichting voor het behoud van de kapel opgericht. Haverkort raakte betrokken door de organisatie van kerkdiensten voor ouderen in de kapel. Van meet af aan heeft hij zitting in de Raad van Toezicht van de Vrienden van de Theodorakapel. Ook de Katholieke Bond voor Ouderen Zwolle kan rekenen op zijn inzet.”

Jeanne Breeman (73): Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

“Jeanne Breeman is een vertegenwoordiger van de eerste naoorlogse generatie hoogopgeleide en werkende vrouwen. Zij studeerde wis- en natuurkunde en was lange tijd (tot aan haar pensioen) wiskundedocent aan het Gymnasium Celeanum in Zwolle. Zij is ervan overtuigd dat onderwijs van fundamenteel belang is voor de emancipatie van vrouwen. Ruim dertig jaar was zij bestuurlijk actief voor de Nederlandse Vereniging van Wiskundeleraren. Ook zat zij in de landelijke commissie die werkte aan een nieuw programma voor wiskunde B. Mede op haar voorspraak werd aandacht gevraagd voor de speciale positie van meisjes in het wiskundeonderwijs. Breeman is mede-oprichter van de stichting Vrouwen En EXacte vakken, een samenwerkingsverband van Vrouwen en Wiskunde, Vrouwen en Natuurwetenschappen en Vrouwen en Informatica. Verder is ze al ruim twintig jaar gastdocent bij de Nationale Wiskunde Dagen. Aan deze jaarlijkse conferentie nemen zo'n 750 wiskundedocenten, onderzoekers en industrieel wiskundigen deel. Ook op andere terreinen maakt zij zich bestuurlijk sterk voor de emancipatie en integratie van vrouwen: onder andere voor de Stichting Internationale Vrouwen Organisatie Zwolle, de Vereniging van Vrouwen met een Hogere Opleiding en het Zwols Vrouwen Platform.”

Harry Suryapranata (67): Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

“Harry Suryapranata is geboren en getogen in Indonesië. Hij studeerde medicijnen in België en specialiseerde zich als interventiecardioloog in Nederland. Als getalenteerd wetenschappelijk onderzoeker en cardioloog heeft hij internationaal pionierswerk verricht. Hij is inmiddels met emeritaat maar nog steeds CEO en drijvende kracht achter het internationaal wetenschappelijke onderzoeksinstituut Diagram BV. Suryapranata leverde een grote bijdrage aan de internationale standaard voor de behandeling van het acute hartinfarct. Ook investeerde hij met succes in het opleiden, trainen en coachen van een nieuwe generatie cardiologen in Europa en Azië. In 1988 werd hij klinisch hoofd van het hartkatheterisatie-laboratorium van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. In 1991 kwam hij de maatschap Cardiologie in Zwolle versterken. Met drie collega’s begon hij met een grootschalig onderzoek naar het acute hartinfarct waarbij gebruik werd gemaakt van de zogenaamde ballonkatheter. Al snel bleek dat deze methode - het dotteren - de overlevingskansen spectaculair verbeterde. In 2010 volgde zijn benoeming tot hoogleraar interventie-cardiologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Dankzij Suryapranata kwam er in 2006 een eerste hartcentrum in het zuiden van Jakarta. In ruim tien jaar tijd hielp hij vervolgens meerdere centra realiseren. Voor de grote groep kansarmen richtte hij een speciale stichting op.”